________________
जडागीपक्खिउवक्खाणं-४१/४०-६७
३५९ अत्थत्थ वणियगोत्ते, पवरो नामेण बहुधणाइण्णो । तस्सेसा अङ्गहा, भण्णइ रुइर त्ति विक्खाया ॥५४॥ एत्तो य तइयदियहे, करिही कालं इमा सकम्मेहिं । होही कुव्वरगामे, मेसी य विसालनामस्स ॥५५॥ सा मारिया वि तेणं, महिसी होऊण पुण मया सन्ती । होही विसालधूया, पवरस्स उ निययमामस्स ॥५६॥ भणिऊण वयणमेयं, पणमिय गुरुवं गओ अह सुकेऊ । पत्तो तावसनिलयं, तेहि समं कुणइ वायत्थं ॥५७॥ जं गुरुणा उवइटुं, तं सव्वं तावसाण परिकहियं । सुणिऊण अग्गिकेऊ, तं संबन्धं च पडिबुद्धो ॥५८॥ तत्तो विसालधूया, लद्धा पवरेण नामउ विधूया । एत्तो विवाहसमए, सो भणिओ अग्गिकेऊणं ॥५९॥ मा परिणसु पवर ! तुमं, एसा ते आसि परभवे धूया । अन्ने वि तीए जम्मा, विसालपुरओ समक्खाया ॥६०॥ सरिऊण पुव्वजाइं, सा कन्ना जाय तिव्वजायसंवेगा । नेच्छइ य विवाहविहिं, नवरं चिय महइ पव्वज्जं ॥६१॥ पवरस्स विसालस्स य, ववहारो तीए कारणे जाओ। अम्हं पिओ सभाए, दोण्ह वि उल्लावसंलावो ॥६२॥ सा कन्ना पव्वइया, अम्हे वि य तं सुणेवि वित्तन्तं । जाया निग्गन्थमुणी, पासम्मि अणन्तविरियस्स ॥६३॥ एवं मोहवसेणं, जीवाणं होन्ति कुच्छियायारा । जणणी सुया य बहिणी, जायइ महिला विहिवसेणं ॥६४॥ सुणिऊण तं जडागी, अहिययरं भवसमूहदुक्खाणं । भीओ करेड़ सई, कलुणं चिय धम्मगहणद्वे॥६५॥ तं भणइ सुगुत्तमुणी, भद्द ! तुम मा करेहि परपीडं । अलियं अबम्भचेर, जावज्जीवं विवज्जेहि ॥६६॥ राईभोयणविरई, करेहि मंसस्स वज्जणं चेव । उववासविहिं च पुणो, भावेण जहाणुसत्तीए ॥१७॥ अस्त्यत्र वणिक्गोत्रे प्रवरो नाम्ना बहुधनाकीर्णः । तस्यैषाङ्गरुहा भण्यते रुचिरेति विख्याता ॥५४॥ इतश्च तृतीयदिवसे करिष्यति कालमिदं स्वकर्मभिः । भविष्यति कुब्बरनामे मेषी च विशालनाम्नः ॥५५॥ सा मारिताऽपि तेन महिषी भूत्वा पुन म॑ता सती । भविष्यति विशालदुहिता प्रवरस्य तु निजमातुलस्य ॥५६॥ भणित्वा वचनमेतत्प्रणम्य गुरूङ्गतोऽथ सुकेतुः । प्राप्तस्तापसनिलयं तैः समं करोति वादार्थम् ॥५७।। यद्गुरुणोपदिष्टं तत्सर्वं तापसानां परिकथितम् । श्रुत्वाऽग्निकेतुस्तत्सम्बन्धं च प्रतिबुद्धः ॥५८॥ ततो विशालदुहिता लब्धा प्रवरेण नामतो विधूता । इतो विवाहसमये स भणितोऽग्निकेतुना ॥५९॥ मा परिणय प्रवर ? त्वमेषा तवासीत्परभवे दुहिता। अन्यान्यपि तस्या जन्मानि विशालपुरतः समाख्याताः ॥६०॥ स्मृत्वा पूर्वजाति सा कन्या जात तीव्रजातसंवेगा । नेच्छति च विवाहविधि केवलमेव काक्षते प्रव्रज्याम् ॥६१॥ प्रवरस्य विशालस्य च व्यवहारस्तस्याः कारणेन जातः । आवां पितुः सभायां द्वयोरप्युल्लापसंलापः ॥६२॥ सा कन्या प्रव्रजिताऽऽवामपि च तच्छ्रुत्वा वृतान्तम् । जातौ निग्रन्थमुनी पार्श्वेऽनन्तवीर्यस्य ॥६३।। एवं मोहवशेन जीवानां भवन्ति कुत्सिताचाराः । जननी सुता च भगिनी जायते महिला विधिवशेन ॥६४॥ श्रुत्वा तज्जटाक्यधिकतरं भवसमुहदुःखानाम् । भीत: करोति शब्दं करुणमेव धर्मग्रहणार्थे ॥६५॥ तं भणति सुगुप्तमुनि भद्र ! त्वं माकुरु परपीडाम् । अलिकमब्रह्मचर्यं यावज्जीवं विवर्जय ॥६६॥ रात्रिभोजनविरतिः कुरु मांसस्य वर्जनमेव । उपवासविधि च पुनर्भावेन यथानुशक्त्या ॥६७॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org