________________
३१०
पउमचरियं पत्तो य जोव्वणसिरी, उज्जेणी आगओ वणिज्जेणं । दद्रुण अणङ्गलया, वेसा आयल्लयं पत्तो ॥६६॥ वसिओ य एगरत्ति, तीए समं तिव्वनेहराएणं । कढिणयरं चिय बद्धो, हरिणो जह वाउराए व्व ॥७॥ जणएण मज्झ निययं, समज्जियं जं धणं असंखेज्जं । तं छम्मासेण पहू ! विणासियं मे दुपुत्तेणं ॥६८॥ जह कमले व्व महुयरो, आसत्तो तह य कामरायचित्तो । महिलाणुरागरत्तो, किं न कुणइ साहसं पुरिसो ? ॥६९॥ अह सा सहीए पुरओ, निन्दन्ती निययकुण्डलं मुणिया। एएण असारेणं, किं कीड़ कण्णभारेणं? ॥७०॥ भणइ य अहो ! कयत्था, धन्ना सा सिरिधरा महादेवी । उत्तमरयणाइद्धं, सोहइ मणिकुण्डलं कण्णे ॥७१॥ अहयं कुण्डलचोरो, रायहरं पत्थिओ निसि पओसे । सीहोयरं सुया मे, पुच्छन्ती सिरिहरा देवी ॥७२॥ नरवइ ! न लहसि निदं, किं उव्विग्गो सिदारुणं अज्जं?।सो भणइ मज्झ निद्दा, कत्तो चिन्ताउलमणस्स? ॥७३॥ मह विणयपराहुत्तो, न मारिओ जाव सुन्दरी ! दुट्टो । दसउरनयराहिवई, ताव कओ मे हवइ निद्दा ? ॥७४॥ सुणिऊण वयणमेयं, तो हं मोत्तूण चोरियं तुरिओ। एत्थाऽऽगओ नराहिव ! तुज्झ रहस्सं परिकहेउं ॥५॥ जाव च्चिय उल्लावो, एसो वट्टइ सभाए मज्झम्मि । ताव च्चिय बलसहिओ, पत्तो सीहोयरो राया ॥६॥ सो गेण्हिडं असत्तो, तं नयरं विसमदुग्ग-पायारं । परिवेढिऊण सयलं, पुरिसं पेसेइ तूरन्तं ॥७७॥ गन्तूण वज्जयण्णं, सुणिढरं भणइ सामिवयणेणं । मुणिउच्छाहियहिययो, जिणवरगव्वं समुव्वहसि ॥७८॥ प्राप्तश्च यौवनश्रियमुज्जैणिमागतो वाणिज्येन । दृष्ट्वाऽनङ्गलतां वेश्यामाकूलतां प्राप्तः ॥६६॥ उषितश्चैकरात्रि तस्याः समं तीव्रस्नेहरागेण । कठिनतरमेव बद्धो हरिणो यथा वागुरयेव ॥६७॥ जनकेन मम निजकं समर्जितं यद्धनमसंख्येयम् । तत्षण्मासेन प्रभो ! विनाशितं मया दुष्पुत्रेण ॥६८॥ यथा कमल इव मधुकर आसक्तस्तथा च कामगतचित्तः । महिलानुरागरतः किं न करोति साहसं पुरुषः ? ॥६९॥ अथ सा सख्याः पुरतो निन्दन्ती निजककुण्डलं मुणिता । एतेनासारेण किं क्रियते कर्णभारेण ? ॥७०॥ भणति चाहो ! कुतार्था धन्याः सा श्रीधरा महादेवी । उत्तमरत्नादिद्धं शोभते मणिकुण्डलं कर्णे ॥७१।। अहं कुण्डलचौरो राजगृहं प्रस्थितो निशि प्रदोषे । सिंहोदरं श्रुता मे पृच्छन्ती श्रीधरा देवी ॥७२॥ नरपते ! न लभसे निद्रां किमुद्विग्नोऽसि दारुणमद्य ? । स भणति मम निद्रा कुतश्चिन्ताकुलमनसः ? ॥७३॥ मम विनयपराङ्मुखो न मारितो यावत्सुन्दरि ! दुष्टः । दशपुरनगराधिपतिस्तावत्कुतो मे भवति निद्रा ? ॥७४।। श्रुत्वा वचनमेतत्तदाऽहं मुक्त्वा चौरिकं त्वरितः । अत्राऽऽगतो नराधिप ! तव रहस्यं परिकथयितुम् ॥७५।। यावदेवोल्लाप एष वर्तते सभाया मध्ये । तावदेव बलसहितः प्राप्त सिंहोदरो राजा ॥७६॥ सो ग्रहितुमशक्तस्तन्नगरं विषमदुर्गप्रकारम् । परिवेष्टय सकलं पुरुषं प्रेषयति त्वरमाणम् ।।७३।। गत्वा वज्रकर्णं सुनिष्ठुरं भणति स्वामिवचनेन । मुन्युत्साहितहृदयो जिनवरगर्वं समुद्वहसि ।।७८।। १. सिरिं उज्जेणि-प्रत्य० । २. लयं वेसं-प्रत्य० ।
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org