________________
॥ ३३. वज्जयण्णउवक्खाणं ॥
तत्तो ते दो वि जणा, सीयासहिया कमेण वच्चन्ता । पत्ता य तावसकुलं, वक्कल-जडधारिणो जत्थ ॥१॥ नाणासंगहियफलं, अकिट्ठधण्णेण रुद्धपहमग्गं । उम्बर-फणस-वडाणं, समिहासंघायकयपुझं ॥२॥ पविसन्ति तावसकुलं, आसण-विणओवयारकुसलेहि। संभासिया य पयया, सव्वेहिं वितावसगणेहिं ॥३॥ वसिऊण तत्थ रयणी, पुणरवि वच्चन्ति अडविपहमग्गं । दूरुन्नयसिहरोहं, पेच्छन्ति उ चित्तकूडं ते ॥४॥ नाणाविहदुमछन्नं, नाणाविहसावयाण आवासं । नाणापक्खिसमिद्धं, गिरिनइयारुद्धसंचारं ॥५॥ कत्थइ सीहविदारित-गयवररुहिरच्छडारुणं भीमं । कत्थइ सरभुत्तासिय-हत्थिउलविभग्गतरुनिवहं ॥६॥ कत्थइ वराह-केसरिदढदप्पावडियजुज्झसंघट्ट । कत्थइ कढिणोरत्थल-वग्घचवेडाहयं महिसं ॥७॥ वाणरबुक्काररवं, कत्थइ किलिकिलिकिलन्तपक्खिगणं । कत्थइ सीहभयहुय-हरिणपलायन्तसंघायं ॥८॥ कत्थइ मत्तमहागय-गण्डालीणालिगुमगुमायन्तं । एयारिसविणिओगं, पेच्छन्ति य चित्तकूडं ते ॥९॥ नाणातरुब्भवाइं, नाणाविहसुरहिगन्धकलियाई । खायन्ति जहिच्छाए, फलाइं वरसाउकलियाई ॥१०॥ लीलाए वच्चमाणा, चउसु वि मासेसु साइरेगेसु । पत्ता अवन्तिविसयं, काणण-वणमण्डियं रम्मं ॥११॥ जण-धणसमाउलं ते, केत्तियमेत्तं पि वोलिया विसयं । अन्नं पुण उद्देसं, पेच्छन्ति जणुज्झियं सहसा ॥१२॥
। ३३. वज्रकर्णोपाख्यानम् ) ततस्तौ द्वावपि जनौ सीतासहितौ क्रमेण व्रजन्तौ । प्राप्तौ च तापसकुलं वल्कल-जटाधारिणो यत्र ॥१॥ नानासंगृहीतफलमकृष्टधान्येन रुद्धपथमार्गम् । उदुम्बर-पनस-वटानां समिध-संघातकृतपुञ्जम् ॥२॥ प्रविशतस्तापसकुलमासनविनयोपचारकुशलैः । संभाषितौ च प्रयतौ सर्वैरपितापसगणैः ॥३॥ उषित्वा तत्र रजनी पुनरपि व्रजतौऽटवीं पथमार्गम् । दूरोन्नतशिखरौधं पश्यतस्तु चित्रकूटं तौ ॥४॥ नानाविधद्रुमच्छन्नं नानाविधश्वापदानामावासम् । नानापक्षिसमृद्धं गिरिनदीकारुद्धसञ्चारम् ॥५॥ कुत्रचित्सिंहविदारितगजवररुधिरच्छटारुणं भीमम् । कुत्रचिच्छरभोत्रासितहस्तिकुलविभग्नतरुनिवहम् ॥६॥ कुत्रचिद्वराहकेसरिदृढदापतितयुद्धसंघट्टम् । कुत्रचित्कठिनोर:स्थलव्याघ्रचपेटाहतं महिषम् ॥७॥ वानरगर्जनारवं कुत्रचित्किलकिलकिलत्पक्षिगणम् । कुत्रचित्सिहभयोपद्रुतहरिणपलायमानत्संघातम् ॥८॥ कुत्रचिन्मत्तमहागजगण्डालीनालि गुमगुमायन्तम् । एतादृशविनियोगं पश्यन्तश्च चित्रकूटं तौ ॥९॥ नानातरूद्भवानि नानाविधसुरभिगन्धकलितानि । खादतो यथेच्छया फलानि वरस्वादुकलितानि ॥१०|| लीलया वजन्तौ चतुर्ध्वपि मासेषु सातिरेकेषु । प्राप्ताववन्तिविषयं काननवनमण्डितं रम्यम् ॥११॥ जन-धन समाकुलं तौ किंचिन्मात्रमपि व्यतीतौ विषयम् । अन्यं पुनरुद्देशं पश्यतो जनोज्झितं सहसा ॥१२॥
पउम. भा-२/१५
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org