________________
सेणियचिताविहाणं-२/३०-५० सामाणियपरिकिण्णो, अच्छरसुग्गीयमाणमाहप्पो । सव्वसुरासुरहिओ, विउलगिरि आगओ इन्दो ॥४१॥ दट्टण जिणवरिन्दं, करयलजुयलं करीय सीसम्मि । सक्को पहट्ठमणसो, थोऊण जिणं समाढत्तो ॥४२॥ वीरस्तुतिःमोहन्धयारतिमिरे, सुत्तं चिय सयलजीवलोगमिणं । केवलकिरणदिवायर!, तुमेव उज्जोइयं विमलं ॥४३॥ संसारभवसमुद्दे, सोगमहासलिलवीइसंघट्टे। पोओ तुमं महायस!, उत्तारो भवियवणियाणं ॥४४॥ संसारभवकडिल्ले, संजोगविओगसोगतरुगहणे । कुपहपणट्ठाण तुम, सत्थाहो नाह ! उप्पन्नो ॥४५॥ तुहनाह! को समत्थो, सब्भूयगुणाण कुणइ परिसंखा?।सुइरम्मि भण्णमाणो, अवि वाससहस्सकोडीहिं॥४६॥ थोऊण देवराया, अन्ने वि चउव्विहा सुरनिकाया। भावेण कयपणामा, उवविट्ठा सन्निवेसेसु ॥४७॥ मगहाहिवो वि राया, दट्टण सुरागमं जिणसगासे । भडचडयरेण महया, तो रायपुराओ नीसरिओ ॥४८॥ पत्तो य तमुद्देसं, मत्तमहागयवराओ ओइण्णो । थोऊण जिणवरिन्दं, उवविट्ठो मगहसामन्तो ॥४९॥ समवसरणम्पुव्वविणिम्मियभाग, जोयणपरिवेढमण्डलाभोयं । पायारतिउणमणिमय-गोउरवित्थिण्णकयसोहं ॥५०॥ सामानिकपरिकीर्णो अप्सरःसुगीयमानमहात्म्यः । सर्वसुरासुरसहितो विपुलगिरिमागत इन्द्रः ॥४१॥ दृष्ट्वा जिनवरेन्द्रं करतलयुगलं कृत्वा शीर्षे । शक्रः प्रहृष्टमनाः स्तोतुं जिनं समारब्धः ॥४२॥ वीर स्तुतिः - मोहान्धकारतिमिरे सुप्तं चैव सकलजीवलोकमिदम् । केवलकिरणदिवाकर ! त्वयैवोद्योतितं विमलम् ॥४३॥ संसारभवसमुद्रे शोकमहासलिलवीचिसंघट्टे। पोतस्त्वं महाभाग ! उत्तारो भविकवणिजाम् ॥४४॥ संसारभवगहने संयोगवियोगशोकतरुव्याप्ते । कुपथप्रनष्टानां त्वं सार्थवाहो नाथ ! उत्पन्नः ॥४५॥ तव नाथ ! कः समर्थः, सद्भूत गुणानां करोति परिसंख्या ? । सुचिरमपि भण्यमानोऽपि वर्षसहस्रकोटिभिः ॥४६॥ स्तुत्वा देवराजा ऽन्येपि च चतुर्विधाःसुरनिकायाः । भावेन कृतप्रणामा उपविष्टाः स्वस्थानेषु ॥४७॥ मगधाधिपोऽपि राजा दृष्ट्वा देवागमनं जिनसकाशे । भटसमूहेन महता तावद्राजपूरान्निर्गतः ॥४८॥ प्राप्तश्च तदुद्देशं, मत्तमहागजराजादवतीर्णः । स्तुत्वा जिनवरेन्द्रमुपविष्टो मगधसामन्तः ॥४९॥ समवसरणम् - पूर्वविनिर्मितभागं, योजनपरिवेष्टमण्डलाभोगम् । प्राकारत्रिकमणिमयगोपुरविस्तीर्णकृतशोभम् ॥५०॥ १. संत्तारो-मु० । २. अह-प्रत्यन्तरेषु । ३. स्वस्थानेषु ।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.janeibrary.org