________________
१८३
पवणंजयअंजणासुन्दरीभोगविहाणाहियारो-१६/१-२२ रावणस्य वसगेन सह विरोधःएत्थन्तरे विरोहो, जाओ अइदारुणो रणारम्भो । रावण-वरुणाण तओ, दोण्ह वि पुण दप्पियबलाणं ॥१०॥ लङ्काहिवेण दूओ, वरुणस्स य पेसिओ अइतुरन्तो । गन्तूण पणमिऊण य, कयासणो भणइ वयणाई ॥११॥ विज्जाहराण सामी, वरुण ! तुम भणइ रावणो रुट्ठो । कुणह पणामं व फुडं, अह ठाहि रणे सवडहुत्तो ॥१२॥ हसिऊण भणइ वरुणो, दूयाहम ! को सि रावणो नाम ? । न य तस्स सिरपणाम, करेमि आणापमाणं वा ॥१३॥ न य सो वेसमणो हं, नेय जमो न य सहस्सकिरणो वा । जो दिव्वसत्थभीओ, कुणइ पणामं तुहं दीणो ॥१४॥ वरुणेणं उवलद्धो, दूओ जं एव फरुसवयणेहिं । तो रावणस्स गन्तुं, कहेइ सव्वं जहाभणियं ॥१५॥ सोऊण दूयवयणं, रुट्ठो लङ्काहिवो भणइ एवं । दिव्वत्थेहि विणा मए, अवस्स वरुणो जिणेयव्वो ॥१६॥ एत्थन्तरे पयट्टो, दसाणणो सयलबलकयाडोवो । संपत्तो वरुणपुरं, मणि-कणयविचित्तपायारं ॥१७॥ सोऊण रावणं सो समागयं पुत्तबलसमाउत्तो । रणपरिहत्थुच्छाहो, विणिग्गओ अभिमुहो वरुणो ॥१८॥ राईवपुण्डरीया, पुत्ता बत्तीसइं सहस्साई । सन्नद्ध-बद्ध-कवया, अब्भिट्टा रक्खसभडाणं ॥१९॥ अन्नोन्नसत्थभज्जन्त-संकुलं हुयवहुट्ठियफुलिङ्गं । अइदारुणं पवत्तं, जुझं विवडन्तवरसुहडं ॥२०॥ रह-गय-तुरङ्ग-जोहा, समरे जुज्झन्ति अभिमुहावडिया । सर-सत्ति-खग्ग-तोमर-चक्काउह-मोग्गरकरग्गा ॥२१॥ रक्खसभडेहि भग्गं, वरुणबलं विवडियाऽऽस-गय-जोहं । दट्टण पलायन्तं, जलकन्तो अभिमुहीहूओ ॥२२॥ रावणस्य वस्गेण सह विरोधः - अत्रान्तरे विरोधो जातोऽतिदारुणो रणारम्भः । रावण-वरुणयोस्ततो द्वयोरपि पुनर्पितबलयोः ॥१०॥ लङ्काधिपेन दूतो वरुणस्य च प्रेषितोऽतित्वरमाणः । गत्वा प्रणम्य च कृतासनो भणति वचनानि ॥११॥ विद्याधराणां स्वामी, वरुण ! त्वां भणति रावणो रुष्टः । कुरु प्रणामं वा स्फुटमथ तिष्ठ रणे अभिमुखः ॥१२॥ हसित्वा भणति वरुणो दूताधम ! कोऽस्ति रावणो नामा । न च तस्य शिरःप्रणामं करोम्याज्ञाप्रमाणं वा ॥१३॥ न च स वैश्रमणोऽहं नैव यमो न च सहस्रकिरणो वा । यो दिव्यशस्त्रभीत: करोति प्रणामं त्वां दीनः ॥१४॥ वरुणेनोपलब्धो दूतो यदेव परुषवचनैः । तदा रावणस्य गत्वा कथयति सर्वं यथाभणितम् ॥१५॥ श्रुत्वा दुतवचनं रुष्टो लङ्काधिपो भणत्येवम् । दिव्यास्त्रै विना मयाऽवश्यं वरुणो जेतव्यः ॥१६॥ अत्रान्तरे प्रवृतो दशाननः सकलबलकृताटोपः । संप्राप्तो वरुणपुरं मणिकनकविचित्रप्राकारम् ।।१७।। श्रुत्वा रावणं स समागतं पुत्रबलसमायुतः । रणपरिपूर्णोत्साहो विनिर्गतो ऽभिमुखो वरुणः ॥१८॥ राजीवपुण्डरिकाः पुत्रा द्वात्रिंशत्सहस्राणि । सन्नद्ध-बद्ध-कवचाः प्रवृतं युद्धं विपतद्वरसुभटम् ॥२०॥ रथगजतुरङ्गयोधाः समरे युध्यन्तेऽभिमुखापतिताः । शर-शक्ति खड्ग तोमर चक्रायुधमुद्गरकराग्राः ॥२१॥ राक्षसभटैर्भग्नं वरुणबलं विपतिताश्वगजयोधम् । दृष्ट्वा पलायन्तं जलकान्तोऽभिमुखीभूतः ॥२२॥ १. वरुण इत्यर्थः।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org