________________
१०८
पउमचरियं नामेण कुम्भयण्णो, सहोयरो तस्स गयवरारूढो । बीओ वि रहवरत्थो, बिभीसणो पङ्कयदलच्छो ॥१३१॥ सीहो सरहो य तहा, मारीई गयणविज्जुनामो य । वज्जो य वज्जमज्झो, वज्जक्खो चेव होइ बुहो ॥१३२॥ सुय सारणो सुनयणो, मओ य तह एवमाइया बहवे । विज्जाहरसामन्ता, सविभवपरिवारिया मिलिया ॥१३३॥ सो एरिसबलसहिओ, उप्पइओ उययसामलं गयणं । वच्चइ य दाहिणदिसं, लङ्कानयरीसवडहुत्तो ॥१३४॥ अह पेच्छिऊण पुहई आरामुज्जाण-काणणसमिद्धं । पुच्छइ दसाणणो चिय, विणयं काऊण य सुमालिं ॥१३५॥ दीसन्ति पव्वओवरि, सरियाकूलेसु गाम-नयरेसु । पडिया सङ्खदलनिभा, मेहा इव सरयकालम्मि ॥१३६॥ सिद्धे नमंसिऊणं, भणइ सुमाली दसाणणं सुणसु । वच्छय ! न होन्ति एए, पडिमा मेहा धरणिवढे ॥१३७॥ धवलब्भसंन्निगासा, विरड्यपायार-गोउराडोवा । दीसन्ति पुत्त ! एए, जिणालया रयणविच्छुरिया ॥१३८॥ दसमो भरहाहिवई, हरिसेणो नाम आसि चक्कहरो । तेण इमे पुहइयले, जिणालया कारिया बहवे ॥१३९॥ एयाण नमोक्कारं, करेहि दहमुह ! विसुद्धभावेणं । कलिकलुसपावरहिओ, होहिसि नत्थेत्थ संदेहो ॥१४०॥ नमिऊण चेइयहरे, पुच्छइ हरिसेणसन्तियं चरियं । केण निमित्तेण पहू ! कया इमे जिणवराययणा ? ॥१४१॥ सत्थ-ऽत्थ-नयविहिन्न, भणइ सुमाली मणोहरगिराए । दहमुह ! एगग्गमणो, सुणेहि जह जिणहरुप्पत्ती ॥१४२॥ हरिषेणचक्रिचरितम् :अत्थि भरहद्धवासे, कम्पिल्लपुरे मणोभिरमणिज्जे । सीहद्धओ त्ति नामं, राया बहुपणयसामन्तो ॥१४३॥ नाम्ना कुम्भकर्णः सहोदरस्तस्य गजवरारुढः । द्वितीयोऽपि रथवरस्थो बिभीषणः पङ्कजदलाक्षः ॥१३१॥ सिंह: शरभश्च तथा मारीची गगनविद्युन्नाम च । वज्रश्च वज्रमध्यो वज्रयक्ष एव भवति बुधः ॥१३२।। शुक: सारणः सुनयनो मयश्च तथैवमादिका बहवः । विद्याधरसामन्तः स्वविभवपरिवारिता मिलिताः ।।१३३।। स एतादृशबलसहितो उत्पतित उदकश्यामलं गगनम् । गच्छति च दक्षिणदिशां लङ्कानगर्याभिमुखः ॥१३४॥ अथ दृष्ट्वा पृथिवीमारामुद्यानकाननसमृद्धम् । पृच्छति दशानन एव विनयं कृत्वा च सुमालिम् ॥१३५।। दृश्यन्ते पर्वतोपरि सरिताकुलेषु गामनगरेषु । पतिताः शङ्खदलनिभा मेघा इव शरदकाले ॥१३६।। सिद्धान्नत्वा भणति सुमाली दशानन श्रुणु । वत्स ! न भवन्त्येते पतिता मेघा धरणीपट्टे ॥१३७॥ धवलगर्भसन्निकर्षा विरचितप्राकारगोपूराटोपाः । दृश्यन्ते पुत्र ! एते जिनालया रत्नविच्छूरिताः ॥१३८।। दशमो भरताधिपति हरिषेणो नामासीच्चक्रधरः । तेनेमा पृथिवीतले जिनालयाः कारिता बहवः ॥१३९॥ एतान्नमस्कारं कुरु दशमुख ! विशुद्धभावेन । कलिकालुष्यपापरहितो भविष्यसि नास्त्यत्र संदेहः ॥१४०।। नत्वा चैत्यगृहान् पृच्छति हरिषेण सत्कं चरितम् । केन निमित्तेन प्रभो ! कृता इमे जिनवरायतनाः ? ॥१४१।। शास्त्रार्थनयविधिज्ञो भणति सुमाली मनोहरगिरा । दशमुख ! एकाग्रमनाः श्रुणु यथा जिनगृहोत्पत्तिः ॥१४२॥ हरिषेणचक्रीचरितम् - अस्ति भरतार्धवर्षे काम्पिल्यपूरे मनोऽभिरमणीये । सिंहध्वज इति नाम राजा बहुप्रणतसामन्तः ॥१४३।।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org