________________
१०१
दहमुखपुरिपवेसो-८/२५-५१ अह दहमुहेण ताओ, गन्धव्वहिहीए पवरकन्नाओ । रूव-गुणसालिणीओ, परिणीयाओ सहरिसेणं ॥३८॥ गन्तूण तुरियतुरियं, कञ्चइणा अमरसुन्दरस्स तया । सिटुं च कुमारीणं, वरकल्लाणं जहावत्तं ॥३९॥ कोवि पहु ! एस वीरो, सुन्नं पिव तिहुयणं विचिन्तेन्तो ।अगणियपडिवक्खभओ, कीलइ कन्नाण मज्झम्मि ॥४०॥ सोऊण वयणमेयं, रुट्ठो सुरसुन्दरो महाराया । रहचक्कवालसामी, सन्नद्धो कणयवुहसहिओ॥४१॥ अह निग्गओ महप्पा, तस्सुवरिं विविहवाहणसमग्गो । अम्बरतलेण वच्चइ, आउहकिरणेसु दिप्पन्तो ॥४२॥ अम्बरतलेण एन्तं, दट्ठण बलं भणन्ति कन्नाओ । दहमुह ! लहुं पलायसु, रक्खसु अहदुल्लहे पाणे ॥४३॥ सोऊण वयणमेयं, दट्ठण य परबलं समासन्ने । अह जंपइ दहवयणो, गव्वियहसियं च काऊण ॥४४॥ गरुडस्स किं व कीरइ, बहुएसु वि वायसेसु मिलिएसु ? । मयगन्धमुव्वहन्ते, किं न हणइ केसरी हत्थी ? ॥४५॥ नाऊण तस्स चित्तं, जइ एवं नाह मन्नसे गरुयं । तो अम्ह रक्खसु पहू ! नियए पिइ-भाइसंबंन्धे ॥४६॥ भणिऊण वयणमेयं, उप्पइओ नहयलं विमाणत्थो । अह ताण सवडहुत्तो, रणरसतण्हालुओ सहसा ॥४७॥ ताव य बलं समत्थं, सन्दण-वरगय-तुरङ्ग-पाइक्कं । उछरिऊण पवत्तं, दहवयणं समरमज्झम्मि ॥४८॥ मुञ्चन्ति सत्थवरिसं, तस्सुवरि खेयरा सुमच्छरिया । पव्वयवरस्स नज्जइ, धारानिवहं पओवाहा ॥४९॥ वारेऊण समत्थो, आउहनिवहं दसाणणो समरे । तो मुयइ तामसत्थ, कज्जलघणकसिणसच्छायं ॥५०॥ काऊण नट्ठचेटे, विज्जाहरपत्थिवे बलसमग्गे । जमदण्डसच्छहेहिं, अह बन्धइ नागपासेहिं ॥५१॥
अथ दशमुखेन ता गन्धर्वविधिना प्रवरकन्याः । रुपगुणशालिन्यः परिणीताः सहर्षेण ॥३८॥ गत्वा त्वरितं त्वरितं कञ्चुकीनाऽमरसुन्दरस्य तदा। शिष्टं च कुमारीणां वरकल्याणं यथावृत्तम् ॥३९॥ कोऽपि प्रभो ! एष वीर शुन्यमिव त्रिभुवनं विचिन्तयन् । अगणितप्रतिपक्षभयः क्रीडति कन्यानां मध्ये ॥४०॥ श्रुत्वा वचनमेतद्रुष्ठः सुरसुन्दरो महाराजा । रथचक्रवालस्वामी सन्नद्धः कनकव्युहसहितः ॥४१॥ अथ निर्गतो महात्मा तस्योपरि विविधवाहनसमग्रः। अम्बरतलेन गच्छत्यायधकिरणे दिप्यन ॥४२॥ अम्बरतलेनायान्तं दृष्ट्वा बलं भणन्ति कन्याः । दशमुख ! लघु पलाय रक्षातिदुर्लभान् प्राणान् ॥४३॥ श्रुत्वा वचनमेतद् दृष्ट्वा च परबलं समासन्ने । अथ जल्पति दशवदनो गर्वित हसितं च कृत्वा ॥४४॥ गरुडस्य किं वा करोति बहुष्वपि वायसेषु मिलितेषु । मदगन्धमुद्रवहमानान् किं न हन्ति केसरी हस्तिनः ॥४५॥ ज्ञात्वा तस्य चित्तं यद्येवं नाथ मन्यसे गुरुकम् । तदाऽस्माकं रक्ष प्रभो ! निजकान् पितृ-भ्रातृ सम्बन्धान् ॥४६॥ भणित्वा वचनमेतदुत्पतितो नभस्तलं विमानस्थः । अथ तेषामभिमुखो रणरसतृष्णालुः सहसा ॥४७॥ तावच्च बलं समस्तं स्यन्दनवरगजतुरगपादातिम् । उच्छल्य प्रवृत्तं दशवदनं समरमध्ये ॥४८॥ मुञ्चन्ति शस्त्रवर्षं तस्योपरि खेचराः सुमत्सराः । पर्वतवरस्य ज्ञायते धारानिवहं पयोवाहाः ॥४९॥ वारयितुं समर्थ आयुधनिवहं दशाननः समरे । तदा मुञ्चति तामसास्त्रं कज्जलघनकृष्णसच्छायम् ॥५०॥ कृत्वा नष्टचेष्टान् विद्याधरपार्थिवान् बलसमग्रान् । यमदण्डसमानैरथ बध्नाति नागपाशैः ॥५१॥
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org