________________
रक्खस-वाणरपव्वज्जाविहाणाहियारो-६/१७०-१९५ खेयर-पवंगमाणं, वट्टन्ते भेरवे महाजुज्झे । ताव य किक्किन्धिसुही, सुकेसिराया समणुपत्तो ॥१८३॥ तो सो महोरगो इव, रक्खसनाहो उवढिओ पुरओ।विज्जाहरेहि समयं, जुज्झइ पसरन्तबलनिवहो ॥१८४॥ एत्थन्तरम्मि जुज्झं, आवडियं दारुणं वरभडाणं । विच्छूढघायपरं, अन्धयवर-विजयसीहाणं ॥१८५॥ अन्धकुमारेण तओ, किक्किन्धिसहोयरेण रणमज्झे । छिन्नं च असिवरेणं, सीसं चिय विजयसीहस्स ॥१८६॥ सोऊण पुत्तमरणं, वज्जेण व ताडिओ असणिवेगो । परिदेविउं पयत्तो, सोगमहासागरे पडिओ ॥१८७॥ वहिऊण विजयसीह, पवंगमा रक्खसा य बलसहिया । आगासगमणदच्छा, किक्किन्धिपुरं सममुपत्ता ॥१८८॥ राया वि असणिवेगो, सोगं मोत्तूण रोसपज्जलिओ।अह ताण मग्गलग्गो, समागओ सो वि किक्किन्धि ॥१८९॥ सोऊण असणिवेगं, समागयं रणपयण्डसोंडीरं। वाणरसुहडाऽभिमुहा, विणिग्गया रक्खसभडा य ॥१९०॥ असि-कणय-परसु-पट्टिस-संपघट्टट्ठन्तघायपज्जलियं । बहुभडजीयन्तकर, जुझं अइदारुणं लग्गं ॥१९१॥ उग्गिण्णखग्गहत्थो, संपत्तो अन्धओ असणिवेगं । किक्विन्धी वि रणमुहे, आभिट्टो विज्जुवेगस्स ॥१९२॥ निहओ अन्धकुमारो, चडक्कवेगेण समरमज्झम्मि । वोच्छिन्नजीवियासो, रणरसपरिमुक्कवावारो ॥१९३॥
किक्किन्धिनरवईण वि, कढिणसिला गिण्हिऊण विक्खित्ता।
वच्छत्थलम्मि विउले, पडिया सा विज्जुवेगस्स ॥१९४॥ सो असणिवेगपुत्तो, तं चेव सिलं महन्त-वित्थिण्णं । पेसेइ पडिपहेणं, वाणरनाहस्स आरुट्ठो ॥१९५॥ खेचर-प्लवंगमानां वर्तते भैरवे महायुद्धे । तावच्च किष्किन्धिसखाः सुकेशीराजा समनुप्राप्तः ॥१८३।। तदा स महोरग इव राक्षसनाथ उपस्थितः पुरतः । विद्याधरैः समकं युध्यति प्रसरन्बलनिवहः ॥१८४|| अत्रान्तरे युद्धमापतितं दारुणं वरभटयोः । विक्षिप्तघातप्रचूरमन्धकवर-विजयसिंहयोः ॥१८५।। अन्धकुमारेण ततो किष्किन्धिसहोदरेण रणमध्ये । छिन्नं चासिवरेण शीर्षमेव विजयसिंहस्यः ॥१८६॥ श्रुत्वापुत्रमरणं वज्रेणेव ताडितोऽशनिवेगः । परिदेवितुं प्रवृतः शोकमहासागरे पतितः ॥१८७।। हत्वा विजयसिंहं प्लवंगमा राक्षसाश्च बलसहिताः । आकाशगमनदक्षाः किष्किन्धिपुरं समनुप्राप्ताः ॥१८८॥ राजाप्यशनिवेग: शोकं त्यक्त्वा रोषप्रज्वलितः । अथ तेषां मार्गलग्नः समागतः सोऽपि किष्किधिम् ॥१८९॥ श्रुत्वाऽशनिवेगं समागतं रणप्रचण्डशौण्डिरम् । वानरसुभटा अभिमुखा विनिर्गता राक्षसभटाश्च ॥१९०॥ असि-कनक-परसु-पट्टिश-संघट्टोत्तिष्ठत्वातप्रज्वलितम् । बहुभटजीवान्तकरं, युद्धमतिदारुणं लग्नम् ॥१९१।। उद्गीर्णखड्गहस्तः संप्राप्तोऽन्धकोऽशनिवेगम् । किष्किन्धिरपि रणमुखे प्रवृत्तो विद्युद्वेगस्य ॥१९२॥ निहतोऽन्धकुमारोऽशनिवेगेन समरमध्ये । व्युच्छ्निजीविताशः रणरसपरिमुक्तव्यापारः ॥१९३।। किष्किन्धिनरपत्यापि कठिनशीला गृहीत्वा विक्षिप्ता । वक्षःस्थले विपुले पतिता सा विद्युत्वेगस्य ॥१९४|| सोऽशनिवेगपुत्रस्तदेव शिलां महद्विस्तीर्णाम् । प्रेषयति प्रति पथेन वानरनाथस्यारुष्टः ॥१९५।।
१. अशनिवेगेन।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org