________________
सूत्र २६ ] . स्वोपज्ञभाष्य-टीकालङ्कृतम्
१७९ अगुरुलघु-पराघातो-च्छ्वासो-योता-ऽऽतपाश्च निर्माणम् । उच्चैर्गोत्रं नर-देवप्रायोग्यानुपूव्यौँ च ॥३॥ प्रत्येकदेह-वादर-पर्याप्ता-ऽऽदेय-सुस्वर-त्रसताः। स्थिर-शुभ-सुभग-यशासि च शुभसंज्ञाः प्रकृतयः प्रोक्ताः॥४॥ सम्यक्त्व-हास्य-रति-धववेदानां पुण्यतामुशन्त्येके । न तथा पुनस्तदिष्टं मोहत्वाद् देशघातित्वात् ॥५॥ केवलवर्जज्ञानावृद्धिघ्नं नोकपायसंज्वलनाः। अवधिगनक्षिनेत्रावरणानि च देशघातीनि ॥ ६ ॥ दृगज्ञानावृन्मोहानां, शेषं सर्वघातिकर्मोक्तम् ।।
पाति प्रतिपाति किञ्चित् (किश्चिद )पात्यन्यदुपदिष्टम् ॥७॥ अपरस्त्वाह
रति-सम्यक्त्व-हास्यानां, पुंवेदस्य च पुण्यताम् । मभिप्राय
प. मोहनीयमिति भ्रान्त्या, केचिन्नेच्छन्ति तच्च न ॥१॥-अनु० मित्रता
सर्वमष्टविधं कर्म, पुण्यं पापं च निवृतम् । कि कर्मव्यतिरिक्तं स्याद्, यस्य पुण्यत्वमिष्यताम् ॥ २ ॥ शुभायु-र्नाम-गोत्राणि, सद्वेद्यं चेति चेन्मतम् । सम्यक्त्वादि तथैवास्तु, प्रसादनमिहात्मनः ॥३॥ पुण्यं प्रीतिकरं सा च, सम्यक्त्वादिषु पुष्कला। मोहत्वं तु भवाबन्ध-कारणादुपदर्शितम् ॥ ४॥ मोहो रागः स च स्नेहो, मोहो रागः स चाहेति ।
रागस्यास्य प्रशस्तत्वान्-मोहत्वेन न मोहता ॥५॥ इति श्रीमदहत्प्रवचने तत्त्वार्थाधिगमे भाष्यानुसारिण्यां तस्वार्थटीकायां बन्धस्वरूपनिरूपकोऽष्टमोऽध्यायः ॥ ८॥
(ग्रन्थाग्रं १२६० अष्टमाध्यायस्य, समग्रतस्तु १८७७९)
१'घातिमता (1) इत्यपि पाठः।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
