________________
અવલેાકન.
શકાય છે કે-આમ્રૂતીના જૈન મદિરાની ભક્તિપૂર્ણ લાગણીથી યાત્રા કરવા માટે જૈનો ઉપરાંત અન્ય ધર્માવલી-બ્રાહ્મણેા, વૈશ્યા, ઠાકેારા, જાગીરદારા, રજપુતા, સલાટ વગેરે પશુ આવતા હતા. દેલવાડાના વિમલ–વસહી અને લૂણુ–વસહી એ એ દિશ જગત ભરમાં અજોડ કારીગરીવાળાં હાવાથી તે જોવા માટે તે દરેક ધર્મ અને દરેક કામના લેાકેા આવે છે જ, પરંતુ દર્શનીય સ્થાન જોવા માટે આવવું અને ભક્તિપૂર્વક યાત્રા કરવા આવવું એ એમાં ઘણા ફરક છે. આ ભકિતભરેલી લાગણીપૂર્વક યાત્રા કરવા આવ્યા હાય તે જ અનતા સુધી લેખા ખાદાવવા પ્રેરાય. કારણ કે તે વખતમાં મદિરાના પંડયા-પૂજારીએ કે કાર્ય વાહકને સારી રકમની દક્ષિણા આપ્યા વિના કે મદિરને મેાટી રકમની ભેટ કર્યા વિના લેખા ખાદાવી શકાતા નહાતા મતલમ કે–અન્ય ધર્મવાળાઓ પણ ઘણા ખર્ચ અને પરિશ્રમ કરીને પણ આ તીર્થની યાત્રા કરવા માટે આવતા અને મંદિરના કાય વાહકેાને સારી રકમ આપીને પણ તેઓ પેાતાનાં નામેાના લેખા ખેાદાવવામાં ભક્તિ અને ગારવ માનતા.
હસ્તિશાલાના અને તેની પાસેના લેખે (૨૨૯)
શ્રીવિમલવસહીની હસ્તિશાલામાં વચ્ચે સુંદર કારણીદાર આરસનું સમવસરણ છે, તેના ઉપરના આ લેખ છે.
સ'. ૧૨૧૨ ના જેડ વિક્રે ૮ ને મગળવારે, શ્રીવેલાપલ્લી વેલાપલી તે કદાચ કાઠીવાડમાં આવેલું વેરાવળ
૩૪૦
*
અંદર જ હાય.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
