________________
२१४ ]
अध्याय सातवाँ।
सेठ हीराचंद शोलापुर लौटकर जैन जातिकी सेवामें विशेष
___ दत्तचित्त हुए। उन दिनों एमडोंमें कन्याकुरीति निवारण विक्रय बालविवाह व कन्या बड़ी वर छोटेकी चर्चा। लग्न व वृद्धविवाह इन तीन कृरीतियोंका
__ बहुत रिवाज था। शोलापुर जिले में आकलूज निवासी वीसा हुमड मेठ गंग राम नत्थूराम प्रसिद्ध नाथारंगजीवाले भी बहुत परोपकारी व जातिकी कुरीतियोंको देखकर उनके लिये दुःखित थे व इनके मिटानेके लिये बहुत प्रयत्न शील थे। शोलापुरमें सेठ हीराचंदको उद्योगशील जानकर गंगारामजीने चैत्र सुदी २ बुधवार शाके १८०७ को एक पत्र लिखा कि ऊपरकी तीन कुरीतियोंके मिटानेका यत्न करें । उनके कुछ शब्द यहाँ दिये जाते हैं। ___ येणें प्रमाणे तीन रीति चालू आहेत. त्या आपले धर्म विरुद्ध आहेत व त्यां पासून आपलें लोकांत फार नीचत्त्व आले आहे व पुढे काही दीवसांनी याचे परिणाम फार वाईट होणार आहेत. या साठी काही या वहिवाटी सुधारण्या विषयी प्रयत्न करण्याचे माझे मनांत फार दिवसां पासून पालन घोळत आहे. व मी गांवोगांवच्या लोकांचे मत गरीब व श्रीमंत यांचे घेत असतो. तरी या कामी कोणाचे विरुद्ध मत फारसे नाही. मात्र खऱ्या अंतःकरणाने झटणारा मनुष्य असला म्हणजे त्याचे प्रयत्नाने या वाईट चाली हळूहळू निघून जातील या विषयी तुमचा अभिप्राय काय आहे तो कळवाल तर बरे होईल."
भाव यह हैं-यह तीन रीति धर्म विरुद्ध हैं । इनसे लोग नीच होते जाते हैं। कुछ दिनोंमें और भी खराब दशा होजाय
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org