________________
5 सेसगा जोग्गा ॥९॥ वाले वुड्ढे नपुंसे य, जड्डे कीवे य वाहिए। तेणे रायावगारी य, उम्मत्ते य अदसणे ॥.:२१॥२००॥ दासे दुढे य मूढे य, अणत्ते जुंगितेइ या ओबद्धए य भयए,
सेहणिप्फेडितेति य ॥:::२२॥१॥ गुश्विणी चालवच्छा य, पहावेतुंण कप्पए। एसि परूवणा दुविहा, उस्सग्गववायसंजुता॥..२३॥२॥ कारणमकारणे अहव कारण जयणेतरा पुणो व दुविहा । एस परूवण दुविहा एत्तो बालादि वोच्छामि ॥३॥ तिविहो य होति बालो उक्कोसो मज्झिमो जहण्णो य। एतेसिं तिण्हंपी पत्तेय परूवणं वोच्छं ॥४॥ सत्तटुगमुक्कोसो
छप्पण मज्झो य चतुतिय जहण्णो। एयं वयनिफण्णं सभावओ होति णव भेदा ॥५॥ जहणो जहणसभावो मज्झसभावो तहेब उक्कोसो। एवं मज्झिम तिण्णी उक्कोसावी भवे तिण्णि ॥६॥ छिदंतमछिदंता तिमिवि हरितादि वारिता संता। पुणरविय छिंदमाणा जति दिट्ठ गुरूण बऽपणेणं ॥७॥ उक्कोसो दलृणं मज्झिमतो ठाति बारितो संतो। जो पुण जहण्णवालो हत्थे गहिओवि णवि ठाति ॥८॥ दाहिणकरम्मि गहितो वामकरणं स छिंदती ताई। मंडलगमि व धरितो चिट्ठह एवं च भणितो तु॥९॥जह भणितो तह तु ठितो पढमो बीएण फेडियं ठाणं । तइओ न ठाति ठाणे अह रुम्भ(ब्व)ति विस्सरं रुयति ॥२१०॥ एतेसिं बालाणं पव्वाविंतस्सिमं तु पच्छित्तं। तिण्हपि कमेणं तू वोच्छामी आणुपुवीए॥१॥ अउ-- पत्तीसा वीसा उगुवीसा चेव तिविहवालम्मि। तव छेद वीसु पढमे विति मिस्सा ततिय छेदाती ॥२॥ अउणत्तीस दिवसे सिक्खावितस्स मासियं लहुयं ॥ उक्कोसगम्मि बाले सो चेवा असिक्खणे गुरुगो॥३॥ अण्णे अउणत्तीसं गुरुओ सिक्खे असिक्खि चउलहुया। पुणरवि अउणत्तीस लहुगा सिक्खेतरे गुरुगा (गुरुगा सिक्खे य छल्लुहुगा)॥४॥ अण्णे अउणत्तीसंद गुरुगा सिक्खे असिक्खि छलहुगा। (अण्णे उ अउणतीसं सिक्खावितस्स होति पच्छित्तं।) छल्लहुगा सिक्खम्मि य असिक्खि गुरुगा अउणतीसं ॥५॥ अण्णे सिक्खासिक्खे छम्गुरु तवों छेद छम्गुरू चेव । मूलऽणवढे पारंचिगं च एकेकगं तत्तो॥६॥ अहवा सो चेव तवो छेदादी मासमादिया होति। सिक्खावितमसिक्खे मूलेकदुगं तहेक्के कं ॥ ७॥ अह्वा सो चेव तवो छेदो पणगादि जाव छम्मासा। सिक्वाविंतमसिक्खे लहु गुरु एकेक उगुतीसा ॥८॥मूलऽणवटुं च तओ पारंचियमेव होति एकेक । सिक्खासिक्खपगारा उक्कोसे होति बालेते ॥९॥ अहवा सो चेव गमो दिणेहिं सिक्खितरवजिए होति।मासादितवच्छेदा मूलाईया दिक्केक ॥२२०॥ एमेव मजिझमेऽवी णवरं दिवसा तु वीस बीसं तु । एमेव जहण्णेऽवी उगुवीसुगवीस | दिवसा तु ॥१॥ अहवा मज्झे मीसा जहण्णछेदादि अन्नपरिवाडी। तवछेदेगंतरिया मज्झि जहणे तु भयणाए ॥२॥ मज्झिमि वीस लहुओ सिक्खमसिक्खस्स मासिओ छेदो। वीसण्ण छेद लहुओ सिक्खमसिक्खे गुरुग तवो (गो जो) ॥३॥ अड्ढोकंती एवं तबछेदेगंतरा तु णेयब्वा । जा छम्मासा ताव तु परओ मूलादि एकेकं ॥ ४॥ अउणावीस जपणे सिक्खावितस्स मासिओ छेदो। सो चिय असिक्खि गुरुओ जा छग्गुरु तिषिण परओ तु ॥ ५॥ अहवा ण होइ छेदो ठाणे चिय मूल तह य अणवट्ठो। पारंचिए य तत्तो एवं भयणा जहण्णस्स ॥६॥ अह्वा पढमे छेदो तहिवसे चेव हवइ मूलं वा । एमेव होति बीए तइए पुण होति मूलं तु ॥७॥ किं कारण सोधेसा ? दोसा तहियं इमे समक्खाता। पश्चाविएसु तेसु तु उड्डा
हाई मुणेयव्वा ॥८॥ भस्स वयस्स फलं अयगोले चेव हॉति छक्काया। णिसिभत्तमंतराए चारग अजसो य पडिबंधो॥..२४॥९॥ लोगो वेती पेच्छह इणमो बंभवईण नु फलं तु। २ अयगोलोविव तत्तो डहती सो जित्तिए मुक्को ॥२३०॥ भत्त णिसि मरगमाणे दिते तु रातिभत्तभंगो तु । हवइ अदितम्मि तऽतराइयं बेइ लोगो य॥१॥ चारगपाला हु इमे
तु एव संभंति। लोगे जायति अजसो अहो इमे णिरणुकंपत्ति ॥२॥ तेण य पडिबंधेणं पडिबदा णवि कहिंचि विहरति । जे दोस णीयवासे ते पावते य अमरता ॥३॥ ऊणट्टे णस्थि PI चरणं पव्वाविंतोऽवि भस्सई चरणा । मूलावराहिणी खलु णारभते वाणिओ चेहूँ ॥ ४॥ उग्घायमणुग्घायं णाऊर्ण छव्विहं तवोकर्म । एमेव छेद छविह जिणचोदसपुषिए दिक्खा
॥.:.२५॥५॥ उम्घायमणुग्घातो मासो घाउ छच छविह तयेसो । एमेव छब्बिहोशिय छेदो सेसाण एकेकं ॥६॥ एवं पायपिछत्तं णाउ ण पब्बावए नओ बालं । णवरं पब्वाविंती जिणचोहसपुब्विअतिसेसी ॥ ७॥ ते जाणिउं गुणागुण बहुगुण णाऊण तेण दिक्खंति । के पुण जिणमादीहिं दिक्खिय बाला ? इमे सुणसु ॥८॥ सत्याए अतिमुनो मणओ सिजभवेण पुब्वविदा। अतिसेसिणा य वतिरो छम्मासो सीहगिरिणावि ॥९॥ एते अव्ववहारी जह पब्वावितीह गच्छवासी तु। एयं इच्छं णाउं भषणति इणमो णिसामेहि ॥२४॥ उबसंते व महाकुले णातीवम्गे व सनिसिजतरे। अजाकारणजाते वाले पत्रजऽणुण्णाया॥२६॥१॥ पव्वजाएं परिणए बिउलकुले तत्य बाल होजाहि। मा सब्बे नेसि कते अच्छंतू नेण पब्बावे ॥२॥णातीवरगे यतहा ठेव(धेर)गमादी मयम्मि संतम्मि। जणवादरक्खतो साखेड आसण्णवालाई ॥३॥ एवं समितराणवि अजायवि डिटिबंध पढिणीए। कजं करेमि सथियो जदि मे पव्यावतह वालं ॥४॥ एतेहि कारणेहिं पनाविजाहि गच्छवासी तु। पवावियाण तेसि इमेण विहिणा उ सारवणा ॥५॥ भत्ते पाणे धोवण सारणया वारणा निओजणया। चरण - करणसज्झायं गायत्रो पयत्तेणं ।।...२७॥६॥ निद्धमहुरेहिं आउं पुस्सति देहम्मि पाडवं मेहा। अच्छति जत्थ ण णजति सदादिसु पीहगादीया ॥७॥ठावेनि सालवाडा पडिले - हणमादिसारणमभिक्खं । वारिजए अभिक्खं हरियादी छिंदमाणो य॥८॥ सामायारिं सर्व सज्झायं चेव ऊ पयत्तेणं । गाहिजति सो एवं जयणा एसा तु बालस्स ॥९॥ (२६७) १०६८ पञ्जकल्पभाप्यं -
मुनि दीपरत्नसागर