________________
साहूर्ण ॥ ६॥ भत्तं सुलभ मणुण्णं च एरिस णस्थि अण्णहिं तत्थ । जंगियभंगियमादी नहु सुलभा अन्नहिं वत्था ॥७॥ पडिगहगाऽविय सुलभा सेहा यऽन्नत्य नस्थि खेत्तम्मि। अण्ण - स्थ दुङमा तू तेण तु एत्थं बहुगुणं तु ॥८॥ सड्ढा आहारादी दिति य जोग्गाणि संथुता चेव । पुरपच्छ दिट्ठभट्ठा य अण्णहिं णस्थि एरिसगा ॥९॥ उडुबदमासकप्पेण विहारो तं ण सद्दहइमेहिं। संजमआतविराहण वचंते गामअणुगामं ॥१०००॥णाणादीण य हाणी जोग्गं खेतं तु मामाणाणं । खेत्ताओऽविय खेत्तं संकमणे धुवमसज्झाओ ॥१॥ जे णीयत्ते दोसा मासंतो परिवसेण ते चेव । एवं मासविहारे मण्णंतो बहुविहे दोसे ॥२॥णो सदहति विहारं तेण तु ण विहरेति तस्स आणादी। मासोवरि च लहुओ णीयावासे य जे दोसा ॥३॥ ते सो पावति स एतेहालंबणेहिं अच्छतो। किं एगतेणेवं ? ण विसेसो भण्णती सुणसु ॥४॥णिकारणम्मि एवं पडिबंधो कारणम्मि णिद्दोसो। ते चेव अजयणाए पुणोऽवि सो पावती दोसे ॥५॥ काणि पुण कारणाई जेहिं चिढेज एगठाणम्मि ?। भण्णति पुश्रुट्ठिा जे खेमसिवादिया दारा ॥ ६॥ तेसिं चिय पडिवक्खा अस्खेमे असिव तह य दुभिक्खे । बहुपाणु
वस्सओ वा अमणुण्णो तु दयमादी ॥७॥ एतेहि कारणेहिं एगट्ठाणम्मि अच्छमाणा उ। जदि जयण ण कुवंती ते चिय णीयादिया दोसा ॥८॥ का पुण जयणा तहियं ? भण्णति E तिहि कारणेहि उठितस्स। अण्ण उवस्सयमिक्खादिया त जयणा मणेयथा ॥९॥ अक्खेममादिएसवि अक्खेत्तेसंत कारणवसेणं । चि ताणं तहियं इमा त जयणा मणेयवा॥१.१०॥
अक्खेमेवि सति पुरं संवर्ल्ड वावि आसयंती उ । अक्खेमं चऽपणत्था तहिं खेमं तो ण णिग्गच्छे ॥१॥ जदि असिवं तु बहिद्धा तइया अच्छंति ते तहिं चेव । दुभिक्खेऽवि ण णिति य अहवा सव्वस्थ दुभिक्खं ॥२॥ दुब्भिक्खें ज़यण तहियं अच्छंते वावि जयण तह चेव । बहुपाणे आउत्ता चंकमंते तु जयणाए ॥३॥ उवस्सएँ आउत्ता कुडमुहभूतीत वावि ल.
खंता । अण्णाए वसहीए ठंति पमज्जति य अभिक्खं ॥४॥ जा जत्थ जयण जुज्जति अमणुण्णे उबस्सयम्मि तं कुज्जा। कयवरसोहणमादी दुग्गंधे गंध पकिरंती ॥५॥ उदगभए थलगामे थले च बसही तहिं तु गिण्हति । अग्गिभएँ मालबद्धे हम्मिततलगम्मि व वसति ॥६॥ रोगबहुले अपुच्छा णिवेजए चोरकिण्णे ण तु विहरे । सत्थेण वावि गच्छे ठायति व जत्थ णिरवाय ॥ ७॥ जहियं सावयदोसा (चा) तहियं एगाणितो ण गच्छेज्जा । गेण्ह वसहिं च गुत्तं गामस्स तु मज्झयारम्मि॥८॥ विज्जामंतादीहिं वाले जीणेति रातो णवि गच्छे। रायं च पण्णविती साहुगुणमजाणमाणं तु ॥ ९॥ जत्थ जणो णवि जाणति साहुगुणे तहिं कहंति साहुगुणे। परिभोग अकालम्मी रति कुवंति सज्झायं ॥१०२०॥ दूरेण कुतित्थीए
वजेती एसणं च पण्णवए । कुल(लगु)डाइत्थीचरियाइया य वज्जति चरणट्ठा॥१॥ बजेज अणायतणा णाणादीणं च जत्थ उवघातो । एवं जहसंभवं तं करेज जयणं णिवसमाणो | ॥२॥ एसो तु खेत्तकप्पो उस्सग्गववायसंजुतो भणितो। एत्तो उ कालकप्पं वोच्छामि जहक्कमेणं तु ॥३॥ मासं पजोसवणा वुद्धावास परियायकप्पो य । उस्सग्ग पडिकमणे किति2 कम्मे व पडिलेहा ॥..६५ ॥४॥ सज्झायझाणभिक्खे भत्तवियारे तहेव सज्झाए। णिक्खमणे य पवेसे एसा खलु कालकप्पविही ॥ .:.६६॥५॥ पुवं तु मासकप्पो परूवितो सो णिसीहणामम्मि। णवरि तु इहारुवणा वणिज्जति मासे अतिरेगे ॥६॥ मासातीतं बसतो वसहीए तीएं चेव मासलहूं। तह भिक्खायरियाएवीयारे तह पियारे य॥७॥परिसाडी संथारे
सवेसेतेसु होति मासलहूं। चत्तारि य उवधाता संथारे अपरिसाडिम्मि ॥८॥ पंचेते मासिया खलु चाउम्मासं च मिलिय सोते। णव मास मासऽतीए उदुबद्धे संवसंतस्स ॥९॥ लहुगा | तु वासऽतीते बसहीते सेस होति ते चेव । भिक्खायरियादीसुंजे भणिता मासऽतीतम्मि॥१०३०॥ आरोवणा उ एसा कालदुवे वण्णिता अणिताणं । एत्तो पज्जोसवणासामायारिं पवक्खामि
॥१॥ पजहेत्तु बासजोग्गं पहिया अच्छंति वासुदिक्खंता। जे अंतरातु गिण्हे तं सर्व तेसि खेत्तीणं ॥२॥ अह पुण वचंताणं यासाजोगं तु अंतरा वासं। आरद्ध डहरगामे ण पहुचति एगवसही य॥३॥ अण्णोण्णसुहितार्ण बहवो सागारिया ण तीरति। परिहस्तुि ताहे वज्जे गुरुसागरियं णवरि एकं ॥४॥ अवसेस समायारी पज्जोसवणाए बषिणय णिसीहे । सच्चेव णिव सेसा इमम्मि दारम्मि णायचा ॥५॥ वुड्ढस्स तु जो वासो वढी व गतो तु कारणेणं तु। एसो तु बुड्ढवासो तस्स तु कालो इमो होति ॥ ६॥ अंतोमुहुत्त कालं जहणमुक्कोस पुश्वकोडी तु। मोनुं गिहिपरियागं जं जस्स व आउगं तित्थे ॥७॥ मरणे अंतमुहुत्तो देसूणा पुत्रकोडि कह होजा। जो तरुणो चिय समणो असमत्थो विहरितुं जातो ॥८॥ कदा-विजा चरियं लाघवोए तबस्सी, तत्तो तयो देसितों सिविमग्गो। अहाविहं संजम पालइत्ता, दीहाउणो वुड्ढवासस्स कालो ॥..६७॥९॥ विज्जा तु बारसंग करणं तस्स गहणं मुणेयवं सुनं वार समाओ तत्तियमेत्ता य अत्थेवि ॥१०४०॥ चित्तुं सुत्तत्थाई वार समा देसदसणं च कतं। चरियं भंतेग8 लापविएणं तु तिविहेणं ॥१॥ उवकरणसरीरिदिय एवं तिविहं तु लाघवं होति। उवकरणऽरत्तदुवो घरेति ण य गिण्हए अहियं ल०६९।२।। संघयणधितीजुत्तो अकिसो ण तु धूरदेहसारीरो। वसिदिओ तबस्सी च उत्यमादी तवो चित्तो(चो)।ल०७०॥३॥ कुवतेण अछित्ति णाणादी देसिओ तु मोक्खपहो। सुत्तत्थुपदेसेणं संजमियं संजमेणं च ॥४॥ काऊण अयो(तऽयो)च्छित्ति बारस वासाइं णिचमुजुत्तो। दीहाउतो तु सूरी पडिबजेऽभुजयविहारं ॥ ५॥ अन्भुजयमचयंतो अगीयमीसो च गच्छपडिबदो। अच्छति जुण्णमहलो कारणतो बावि अनोवि ॥ ६॥ जंघाबले व खीणे गेलण्णे सहायतो व दोबल्ले । (२७१) १०८४पञ्चकल्पभायं
मुनि दीपरबसागर
84