________________
कीवे तेणे रायावकारि दुढे य सेहणि फेडे । गुधिणीए य जहकम बोच्छं आरोवणं इणमो ॥८॥ मूलं चतुगुरु पारंचिया दुवे चउगुरूं तओ मूलं । अहवाऽवकारि मोत्तुं सेहं वा सेस मूलं तु ॥९॥ पारंची मूलं वा अवकारिएं सेहे होति चउगुरुगा । सेसेसु ठाणएसुं चउगुरुगा हु मुणेयचा ॥५५०॥ बाले बुड्ढे कीवे जो मत्ते अदंसणे चेव। करमादिजंगिए वा जदि पच्छा होज णिक्खंतो॥१॥ गच्छे संगहियाणं संवासो तेसि होति णिहिट्ठो। ण विर(उ)त्ताणं णियमा एगट्ठाणे य पाएण ॥२॥ होज्जाहि गुधिणीयवि जह पउमवतित्व खुड्डमाया वा । तं तू उवस्सयम्मी भावियसड्ढेसु वा गोवे ॥३॥ जिणपवयणपडिकुट्ठो जो पवावेति लोभदोसेणं । चरितट्टितो तवस्सी लोवेइ तमेव तु चरितं ॥४॥ पञ्चाविओ सियत्ती सेसं पणगं अणायरणजोग्गं। अदुवा समायरंते पुरिमपदऽणिवारिया दोसा ॥५॥ पञ्चावण मुंडावण सिक्खावणुवट्ठ मुंज संवसणा। पढमपदहीण सेसा पंच पदा तेहिं वज्जेन्ति ॥६॥ पवजा तु अभिहिया | सा पुण होजा कहं तु पञ्चज्जा? तंवत्तुमणाऽऽयरिओ गाहासुत्तं इमं आह ॥७॥ छंदा रोसा परिजुण्णा, सुविणणाणा पडिस्सुता । सारणिया रोगिणिया, अणाढिया देवसण्णत्ती ॥..३९
॥ ल०१०॥८॥ (ब)च्छाणुवंधिया (१०) अजणियकण्णिया बहुजणस्स सम्मुदिया।अक्खाता संगारा वेयाकरणे सयंबुद्धा ।।..४०॥ ल०११॥९॥ पल्लि सुराऽभय देवी बड तेतलि मूग वासुदेवे य। उद्दायण मण (१०) केसी जंबुपभव मल्लि सोम जिणा॥४१॥ ल०१२॥५६०॥गामेगो चोर पडिया वत्थहिरण्णादि गेण्हितुं ते यासंपट्टिते य पल्लि रूववती महिलिया भणति ॥१॥ किं न हरह महिलाओ? चोरा चितंति इच्छिया महिला। णेतु पाडीवतिणो उवणीया तेण पडिवण्णा ॥२॥तीय धवो सयणेणं भणितो किं बंदिगंण मोएसि?। गंतृण चोरपडि थेरी ओलग्गए पयओ॥३॥ किं ओलग्गसि पुत्ता! चोरेहिं भारिया इहाणीया। विरहे तीएं कहेती इहागतो तुज्झ भत्तत्ति ॥४॥ कहिए तु चोरअविम्मि पउत्थे भणति : अज रत्तीए। पविसतु चोरहिचोकं पविढे (पच्छा)सेणावती आओ ॥५॥ हेट्ठा आसंदि पवेस चोरहिवं भणति धुत्ति इणमो तु । जदि एज मज्झ भत्ता तस्स तुमं किं करिज्जासि?॥६॥ चोराहिवाह सकारइत्त तुम देज तो करे भिउडिं। आह ततो चोरहिवो दारे थंभम्मि उल्लंबे ॥७॥ वदेहिं वेढेजा तुट्ठा सण्णेति हे? संदीए। णीणेतुं चोरहिवो खंभे बढेहिं वेढेड ॥८॥ सुणएण खइय बढे पासुत्ताणं च चोरअहिवस्स। सगअसिणा छेत्तूणं सीसं गहिइथिओ भण(चल)ति ॥९॥णीणीजंती सीसं चोरहिवस्सा तु सा गहेऊणं । गालंती ऊ रुहिरं अह गच्छति मरगतो तस्स ॥५७०॥ जाहे जातभासं ताहे सीसं तयं पमोत्तूर्ण। दसियाचीराइणि य साडिंति य जाति चिंधडा ॥१॥ जाहे य णिहिताई ताहे तणपुलियाओं बंधती। बच्चति अब. यक्खंती पुणो पुणो मग्गतो सा तु ॥२॥ गोसे य पभायम्मी सेणहिवं घाइयं ततो दटुं। लग्गा कुढेण चोरा पासंति य ताणि चिंधाणि ॥३॥ रुहिरदसिगादियाई अणिच्छिया णिजइत्ति मण्णंता । तुरियं धावे कुढिया ताणिविय पभायकालम्मि॥४॥ पंथस्स एगपासे ठियाणि कुढिएण जाव दिट्ठाई। तं खीलेहि वितड्ड्यि महिलं घेत्तूण ते य गता ॥५॥ते चोरा तं णे चोराहिवभाउगस्स उवणिति । सा तेणं पढिवण्णा चोराहिवपट्टधम्मि ॥६॥ इतरोवि खीलएहिं वितडिओ अच्छती तु अडवीए। जूहाहिवणिजूढो अह एति अणीहुतो तहियं ॥७॥ तो कवितो दठूणं कहि मण्णे एस विट्ठपुरोत्ति। चितेऊणं सुचिरं संभरिता णियगजाती तु ॥८अहमेतस्स तिगिच्छी आसि विसाडोसहीय तं मोए। सरोहिणीएँ तत्तो संरोहेत्ता वणे तस्स ॥९॥ लिहतिऽक्खरा अणिहुओ सोऽहं बेजो तवासि पुत्वभवे । संभारिय संभिण्णाणऽतो उ तो वाणरो कहते ॥५८०॥ जह जूहा णिच्छूढो साहिज मज्झ कुणसु वरमित्ता!। आमंति तेण भणितो जूहं गंतूण ते लम्गा ॥१॥ दोण्ह विसेसमणातुं ण किंचि कासीय सो हु साहिज। णट्ठो लुत्तविलुत्तो लिहति ततो अक्खरा पुरतो॥२॥ किं साहिजं ण कतं? पुरिसाह ण जाण दोण्हवि विसेसं । तो तुट्ठो वाणरतो वणमालं अप्पणो बिलए ॥३॥ लग्गे सेग पहारेण मारितुं चोरपल्लिमतिर्गतुं। रतिं मारिय चोराहिवं तु तं गिण्हितुं इत्थिं ॥४॥ सग्गामं आणेत्ता इस्थि उवणेति सयणवग्गस्स, वेरग्गसमाजुत्तो घिरत्थु इत्थीइ जो भोगो ॥५॥ मज्झत्थं अच्छतं सयणो जंपति तु झायसे किण्णु ?। किं वाऽसि कडुयकामो? भणती काहऽप्पणो छंदं ॥६॥ थेराणंतिय धम्मं सोतुं पत्रजमम्भुवेसी य। एसा छंदा भणिता अहुणा रोसा तु पवजा॥७॥ सीसारक्खो रण्णो धम्म सोऊण सापओ जातो। मा मारेही कंची उज्झित्तु असि धरे दारूं ॥८॥ तप्पडिणिरायकहिए पिच्छामि असिंति सावएणुतं । सम्मदिट्ठीदेवयसारक्खिजोत्ति तो कहूँ ॥९॥ दिवप्पभावमायसमयं तु दठूण कुद्धों तो राया। णिजंति पचणीए सड्ढो तेसिं तु रक्खहा ॥५९०॥ वेति णरिद अह सो मा एतेसिं तु रूसहा तुम्भे। जं जंपियमेतेहिं तं सर्व णखर! वहेब ॥१॥ ताहे छोदण पुणो णिकुट्ट असी तु णवरि दारुमओ। दिट्ठो णरवसभेणं विम्हइओ वेति किं एवं?॥२॥ जंपति सड्ढो ताहे णरवर ! देवप्पसाद इथेसो। पाबविवज्जी उ णरा हवंति देवाणऽवी पुजा ॥३॥ तो तुट्ठो भणति णियो सेवसु एमेव दारुअसिणा उ। कड़गादीहि य पूजितों पावितों सुमहंतमिस्सरियं ॥४॥ कालगयम्मि य सड्ढे पुत्तो णामेण चंडकण्होत्ति। पडिवण्णो तं भोगं सामंते पुणऽणमंतम्मि ॥५॥ पेसेति चंडकण्हं गंतूर्ण घेत्तु सजियमाणेति। तुडो य भणति राया किं देमि अहाह सो इणमो॥६॥ जं खजपेजभोजं गेण्हेज पुरिस्मि तं तु सुग्गहियं । इय होतुत्ति य १०७५पञ्चकल्पमाप्यं -
मुनि दीपरत्नसागर