Aagam Manjusha 38A Chheyasuttam Mool 05 A Jiyakappo

SR No.: 003938
Original Sutra Author: N/A
Author: Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar
Publication Year: 2012
Total Pages: 56
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_jitkalpa
File Size: 40 MB

Page 27

केयी गिलियम्मि बेन्ति अणयारं किं कारण? छूढेऽवी पुणरावत्ती कयाइ भवे ॥ ४ ॥ तो खेलमयम्मी णिम्गलइ ण एव पत्तोंऽणायारं गिलियम्मि अणायारो तस्स णियत्ती तओ णत्थि ॥ ५ ॥ सेसेहिं णियत्तेजा एग दुग तिगे व एत्थ दितो जह तिहि आगास ठितो पदेहिं विणियत्तिओ हत्थी ॥ ६ ॥ चउरो गहणे एवं अतिकमादी तु वष्णिया एते। आणादी चउरोऽविय दारं एतो पवक्खामि ॥ ७ ॥ आणं सवजिणाणं गेण्हंतो तं अतिकमति लुदो। आर्ण च अतिकम (कं) तो कस्साऽऽएसा कुणति सेसं? ॥ ८ ॥ एगेण कयमकजं करेति तप्पचया पुणो अण्णो। सायाबहुलपरंपर वोच्छेओ संजमतवाणं ॥ ९ ॥ जो जहवायं ण कुणति मिच्छादिट्ठी तओ हु को अण्णो ? वड्ढेति य मिच्छत्तं परस्स संकं जणेमाणो ॥ १२२० ॥ दुविहा चिराहणा खलु संजमतो चेत्र तह य आयाए। आहाकम्मग्गहणे तत्थ इमा संजमे होति ॥ १ ॥ बड्ढेति तप्पसंग गेही य परस्स अप्पणी चेव सजियंपि भिण्णदाढो ण मुयति गिद्धंधसो पच्छा ॥ २ ॥ खद्धे गिद्धे य रुया सुत्ते हाणी तिगिच्छणे काया। पडियरगाण य हाणी कुणति किलेसं च किस्संतो ॥ ३॥ पाएणऽपकिचेण य आहाकम्मं तु भारियं होति । एसा आतविराण तम्हा तू तं ण भोत्तनं ॥ ४ ॥ अम्भोजे गमणादी पुच्छा दच्व काल देस भावे य एव जयंते छलणा दिता तत्थिमे दोण्णि ॥ ५ ॥ जह वंतादि अभोजं जाव य चंदो य सूरउदयं च । उज्जाणा दोणि भवे सवित्थरं सब्ब बोद्धव्वं ॥ ६ ॥ जह ते दंसणकंखी अपूरितिच्छा विणासिया रण्णा दिट्ठेऽवितरे मुक्का एमेव इहं समोआरो ॥ ७॥ आहाकम्मं भुंजति ण पडिकमए य तस्स ठाणस्स एमेव अडति बोडो लुकणिलुको जह कवोडो ॥ ८॥ आहाकम्मदारं एवमिणं मे समासतो कहितं । आवत्ती दाणं वा विसोहिमेतेसिमं वोच्छं ॥ ९ ॥ आहाकम्मे चतुगुरु आवत्ती दाण होयऽभत्तङ्कं । उद्देसिपि दुविहं आहे व विभागओ चेव ॥ १२३० ॥ ओहे मासलहुँ तू आवत्ती दाण होति पुरिमइदं । होन्ति विभागुद्देसे मूलवत्युं इमे निष्णि ॥ १ ॥ उद्देस कडे कम्मे एकेक चउडिहो भवे भेदो। कह होति चउच्भेदो ? इमाहि गाहाहि बोच्छामि ॥ २ ॥ उद्देसियं समुद्देतियं च आदेसियं समाए । एमेव कडे चउरो कम्मम्मिवि होंति चत्तारि ॥ ३ ॥ जावंतिगमुद्देसो पासंडीणं भवे समुद्देसो समणाणं आएसो णिग्गंधाणं समाएसो ॥ ४ ॥ उद्देसियम्मि लहुओ पत्तेयं होति चतुसु ठाणेसु। एमेव कडे गुरुओ कम्मादिम लहूग तिसु गुरुगा ॥ ५ ॥ श्री (चउ) लहुमासा गुरुगा चउगुरुगा तिष्णि तू मुणेतवा तवकालेहिं विसिद्धा दाणं तु अतो पवक्खामि ॥ ६ ॥ लहुमासे पुरिम गुरुमासे होति एगभत्तं तु । चउलहुए आयामं चउगुरुए होय भन्त ॥ ७ ॥ पूतीकम्मं दुबिहं दबे भावे य होइ णायचं (भावि पुण दुविहं)। दवम्मि छगणधम्मी भावे दुविहं इमं होति ॥ ८ ॥ सुमं बाबादरं वा दुविहेयं होति ह्र मुणेतनं । वादर पुणरवि दुविहं उनगरणे भत्तपाणे य ॥ ९ ॥ इंधण गंधे धूमे सुहुमेयं एत्य णत्थि पूइत्तं । चुल्लुक्खलियादीणं उवगरणे पृतियं होति ॥ १२४० ॥ एवं मासलहुं तू आवत्ती दाण होति पुरिम डोए लोणे हिंगू संकामण भत्तपूतीयं ॥ १ ॥ एत्वं मासगुरुं तू आवत्ती दाणमेगभत्तं तु । उबगरण भत्तपाणे पूतिस्स उ लक्खणं वोच्छं ॥ २ ॥ सिज्झतस्वगारं सिद्धस्स करेति वाचि जं दवं तं उबगरणं भण्णति चुक्खलिदविडोयादी ॥ ३ ॥ संवट्टकया चुडी उक्खलि डोए तहेब दशी य। सो होति आकम्मी पूतीकम्मं इमं होति ॥ ४ ॥ संघियचिक्खणं सयचुलीखंडियाइसठवणं। एमेव उक्खलीयवि फड्डगमादी तु जं लोए ॥ ५ ॥ एवं सतडोतीए दशीए वावि संघ दारुणं । अग्गिलियं जदि लाए गंडफलं वावि एगतरं ॥ ६ ॥ उवगरणपूति भणितं एतो वोच्छामि भत्तपूतिं तु डाए लोणे हिंगू संकामण फोडणं धूमे ॥ ७॥ अन्तट्टिय आयाणे डागं लोणं व कम्म हिंगुं वा । तं भत्तपाणपूर्ति फोडणमण्णं व जं भइ ॥ ८ ॥ संकामे कम्मं तेणेव य भायणेण संकामे जं सु(द) तं पूर्ति अहवा रदं तहिं होजा ॥ ९॥ अंगारभूइ थाली वेसण हेद्वामुहीए जं धूमे संघटुकडे तम्मि उ जत्तट्ट करेन्ते पूतीयं ॥ १२५० ॥ मीसज्जायं तिविहं जावंतिगमीत वितिय पासंडे साहूमीसं ततियं पच्छित्तं तेसियोच्छामि ॥ १ ॥ पढमे चउलहुया तू चिंतिततिते चउगुरू मुणेतवा । तवकालेहिं विसिट्टा चउगुरुगा होन्ति णायवा ॥ २ ॥ चउलहुए आयामं चउगुरुए होति जं चउत्थं तु । मीसज्ञातं भणितं ठेवणाभतं अतो वोच्छं ॥ ३ ॥ ठेवणाभत्तं दुविहं इत्तरठवियं तव चिरतवियं इत्तरठविए पणगं चिरठविए होति मासलहुं ॥ ४ ॥ पणगे णिविगई तू लहुमासे दाण होति पुरिमइदं । इत्तर चिरतविए या समासतो लक्खणं वोच्छं ॥ ५ ॥ संघाडग हिंडते परिवाडिठिएस (तिसु) तु गेहेसु एक्को दोसुवयोग करेति भिक्खाऍ गेहेसु ॥ ६ ॥ बितिओ साणादीणं देयुवओगं प (घ) रे तहेकम्मि । तेण परेण चउत्थे उक्खित्ता इत्तरद्रुविया ॥ ७ ॥ चतुथघरा तु परेण चिरठविया जाव पुष्चकोडी उ एवं ठवियाऽभिहितं एत्तो बोच्छामि पाहुडियं ॥ ८ ॥ सा पाहुड़िया दुविहा सुमा तह बादरा योद्धा । ओसकण उसके एकेका सा भवे दुविहा ॥ ९ ॥ सुहुमाए लडपणगं आवत्ती दाण होति णिचिगतिं । चउगुरुग बायराए आवती दाणऽभनङ्कं ॥ १२६० ॥ एवं सुहुमा तु इमा जह काइ अगारि कन्तमाणी उ । भणिया तु चेडरूवेण देहि अम्मो ! महं भत्तं ॥ १ ॥ भणितोद्वितोत्ति होही जाया! कन्नामि ता इमं पेलें । जइ तं सुणेति साहू ण ग च्छए तत्थ आरंभो ॥ २ ॥ अस्सुट्टिया भणती तुज्झवि देमित्ति किति परिहरति । किह दाणि ण उडिस्से ? साहुपभावेण लब्भामो ॥ ३ ॥ एवं णाऊण ततो परिहरनी एस होनि ओसक्का । १०३४ जीतकल्पभाष्यं मुनि दीपरत्नसागर