________________
किं तं इंदियजवणिज्जे ?. सुया! जन्नं ममं सोतिदियचक्खिदियघाणिंदियजिभिदियफासिंदियाई निरुवयाई वसे वदति से तं इंदियजवणिजे, से किं तं नाइदियजयणिजे ?, सुया! जन्न कोहमाणमायालोमा खीणा उपसंता नो उदयंति से तं नोईदियजवणिजे, से किं तं भंते ! अवाबाह, सुया! जन्नं मम वातियपित्तियसिंभियसन्निवाइया विविहा रोगातका णो उदीरेंति सेत्तं अबाबाहं, से किं तं भंते ! फासुयविहारं, सुया ! जन्नं आरामेसु उज्जाणेसु देवउलेसु सभासु पवासु इत्थिपसुपंडगविवज्जियासु वसहीसु पाडिहारियं पीढफलगसेज्जासंथारयं उग्गिण्हित्ताणं विहरामि सेत्तं फायविहारं, सरिसवया ते भंते ! किं भक्खेया अभक्खेया?, सुया ! सरिसवया मक्खेयावि अभक्खेयावि, से केणतुणं भंते! एवं बुच्चइ-सरिसवया
भक्खेयावि अभक्खेयावि?,सुया ! सरिसक्या दुविहा पं० त०-मित्तसरिसबया धन्नसरिसक्या य, तत्य णं जे ते मित्तसरिसवया ते तिषिहा पं०२०- सहजायया सहवढियया सहपं. FI सुकीलियया. ते णं समणाणं णिगंथाणं अभक्खेया, तत्थ णं जे ते धन्नसरिसवया तं दुविहा प० त०- सत्यपरिणया य असत्यपरिणया य, तत्व णं जे ते असत्यपरिणयात समणा
निग्गंधाणं अभक्खेया, तस्थ णं जे ते सत्यपरिणया ते दुविहा पं० तं०-फासुगा य अफासुगा य, अफासुया णं सुया ! नो भक्खेया, तत्थ णं जे ते फासुया ते दुविहा पं० तं०-जातिया य अजातिया य, तत्थ णं जे ते अजातिया ते अभक्खेया, तत्थ णं जे ते जाइया ते दुविहा पं० तं०- एसणिजा य अणेसणिजा य, तत्थ णं जे ते अणेसणिज्जा ते णं अभक्खेया, तत्य गंजे ते एसणिजा ते दुविहा पं० २०-लद्धा य अलद्धा य, तत्थ णं जे ते अलद्धा ते अभक्खेया, तत्थ णं जे ते लबा ते निग्गंधाणं भक्खेया, एएणं अट्टेणं सुया! एवं वुञ्चति-सरिसवया भकखेयावि अभक्खेयावि, एवं कुलत्थावि भाणियथा, नवरि इमं णाणत्तं-इत्यिकुलत्था य धन्नकुलत्था य, इथिकुलत्था तितिहा पं० तं०-कुलवधुया य कुलमाउयाइ य कुलधूयाइ य,
बरि इमं नाणत्-मासा तिविहा पं०२०-कालमासा य अत्थमासा य धनमासा य, तत्थ णं जे ते कालमासा ते णं दुवालसविहा पं०२०-सावणे जाव आसाढे, ते णं अभक्खेया, अत्थमासा दुविहा-हिरनमासा य सुवण्णमासा य, ते णं अभक्खेया, धनमासा तहेव, एगे भवं दुवे भवं अणेगे भवं अक्खए भवं अबए भवं अवहिए भवं अणेगभ्यभावे भविएवि भवं १, सुया ! एगेवि अहं दुवेवि अहं जाव अणेगभूयमावभविएवि अहं, से केणद्वेणं भंते ! एगेवि अहं जाव सुया ! दबट्टयाए एगे अहं नाणदसणवयाए दुबेवि अहं पएसट्ठयाए अक्खएवि अहं अव्वएवि अहं अवट्टिएवि अहं उवओगट्टयाए अणेगभूयभावभबिएवि अहं, एत्य णं से सुए संबुद्धे यावच्चापुत्तं वंदति नमंसति त्ता एवं वदासीइच्छामिणं भंते! तुम्भं अंतिए केवलिपन्नत्तं धम्म निसामित्तए, धम्मकहा भाणियचा, तए णं से सुए परिवायए थाक्चापुत्तस्स अंतिए धम्मं सोचा णिसम्म एवं वदासी-इच्छामि णं भंते! परिवायगसहस्सेणं सद्धिं संपरिखुडे देवाणुप्पियाणं अंतिए मुंडे भवित्ता पश्चइत्तए, अहासुहं जाव उत्तरपुरच्छिमे दिसीभागे तिडंडयं जाव धाउरत्ताओ य एगते एडेति त्ता सयमेव सिहं उप्पाडेति त्ता जेणेव थावश्चापुत्ते० मुंडे भवित्ता जाव पञ्चतिए सामाइयमातियाई चोइस पुवाति अहिज्जति, तते णं थावचापुत्ते सुयस्स अणगारसहस्सं सीसत्ताए वियरति, तते णं से थावचापुत्ते सोगंधियाओ नीलासोयाओ पडिनिक्खमति २ बहिया जणक्यविहारं विहरति, तते णं से थाषचापुते अणगारसहस्सेणं सद्धि संपरिखुडे जेणेव पुंडरीए पाए तेणेव उवागच्छद्दत्ता पुंडरीयं पवयं सणियं २ दुरूहति त्ता मेघधणसन्निगासं देवसन्निवायं पुढवीसिलापट्टयं जाब पाओवगमणं णुबन्ने, तते णं से थावच्चापुत्ते बहूणि वासाणि सामन्नपरियागं पाउणित्ता मासियाए सलेहणाए सढि भत्ताति अणसणाए जाव केवलवरनाणदंसणं समपाटित्ता ततो पच्छा सिद्धे जाव पहीणे।६१शवते णं से सुए अनया कयाई जेणेव | सेलगपुरे नगरे जेणेव सुभूमिभागे उजाणे समोसरणं परिसा निग्गया सेलओ निम्मच्छति धम्म सोच्चा जं नवरं देवाणुप्पिया ! पंथगपामोक्खातिं पंच मंतिसयाति आपुच्छामि मण्डुयं च कुमारं रजे ठावेमि ततो पच्छा देवाणुप्पियाणं अन्तिए मुंडे भवित्ता आगाराओ अणगारियं पञ्चयामि, अहासुई, तते णं से सेलए राया सेलगपुरं नयरं अणुपविसति त्ता जेणेच सए गिहे जेणेव बाहिरिया उवट्ठाणसाला तेणेव उवागच्छह ता सीहासणं सन्निसन्ने, तते णं से सेलए राया पंथयपामोक्वे पंच मंतिसए सदावेइ ता एवं वदासी-एवं खल देवाणुप्पिया! मए सुयस्स अंतिए धम्मे णिसंते सेवि य मे धम्मे इच्छिए पडिच्छिए अभिरुतिए अहं णं देवाणुप्पिया! संसारभयउबिग्गे जाव पव्वयामि, तुम्भे णं देवाणुप्पिया! किं करेह किं ववसह किं वा ते (म० भे) हियइच्छियंति, तते णं ते पंथयपामोक्खा पंचमंतिसया सेलग रायं एवं वदासी-जइ णं तुम्भे देवा० संसार जाव पब्वयह (अम्हाणं देवाणुप्पिया! किमचे आहारे वा आलंबे वा.) अम्हेऽविय णं देवा० संसारभयउव्विग्गा जाव पव्ययामो जहा देवाणुप्पिया ! अम्हं बहुसु कजेसु य कारणेसु य जाव तहा णं पव्वतियाणवि समाणाणं बहुसु जाव चक्खुभूते, तते णं से सेलगे पंथगपामोक्खे पंच मंतिसए एवं व०-जति णं देवाणु० तुम्भे संसार जाव पब्वयह तं गच्छह णं देवा० सएसु २ कुटुंबेसु जेट्टे पुत्ते कुटुंबमझे ठावेत्ता पुरिससहस्सवाहिणीओ सीयाओ दुरूदा समाणा मम अंतियं पाउम्भवहत्ति, तहेव पाउम्भवंति, तते णं से सेलए राया पंच मंतिसयाई पाउम्भवमाणातिं पासति त्ता हहतुढे कोडुबि. यपुरिसे सहावेति ता एवं वदासी-खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया ! मंडुयस्स कुमारस्स महत्थं जाव रायाभिसेयं उवट्ठवेह अभिसिंचति जाव राया विहरति, तते णं से सेलए (१०८) ४३२ ज्ञातधर्मकथांगं, .orarur-4
मुनि दीपरत्नसागर