________________
वंदितासूत्र अर्थसहित.
२४३ मयिअप्पमधियसद्यासंथारे नामा अतिचार जाणवो, तथा वमीनीति अने लघुनीति, परग्ववानी जे नूमि, ते नूमिने न पडिलेहवी, अथवा पडिलेहवी, तो कांश्क पमिलेहवी अने कांश्क न पडिलेहवी, ते त्रीजो अप्पडिलेहिश पुप्पडिलेहिब जच्चारपासहवणनूमि नामा अतिचार जा णवो. तेमज ते नूमिने न प्रमार्जवी, अथवा प्रमार्जवी तो कांक्षक प्रमा जवी कांश्क न प्रमार्जवी,ते चोथो अप्पम चित्र पुप्पमधि उच्चारपासह वणनूमिनामा अतिचार जाणवो. ए चारे अतिचार ते शय्या संथारो तथा लघुनीति, वडीनीतिनां वंडिलने दृष्टियें करी जूवे नहीं, तेमज च रवला तथा दंडासणादिकें करी पूंजे, प्रमार्जे नहीं अथवा शून्यचित्तें जू ए, अने पूंजे ते संबंधी ए अतिचारचतुष्क कयु. (तहचेव के०) तथैव ए टले तेमज वली निश्चें (लोणालोए के०) नोजननो आनोय एटले श्रा नोग करवो चितवन करवू, अर्थात् पोसह लीधा पड़ी जोजनादिकनी चिंता करे, एटले क्यारें पोसह पूर्ण थशे क्यारें पारणुं करशुं ? अथवा पार णे अमुक नोजन करशुं ? एवी चिंतवणा करवी, ते पांचमो लोअणालोए नामा अतिचार जाणवो. ए पांच अतिचारोयें करीने (पोसह विहि विवरीए के०) पोसहव्रतनो विधि जे प्रकार ते विपरीत करे थके, (तश्ए सिरकावए के०) पौषधोपवासनामा त्रीजा शिदाव्रतने विषे पूर्वोक्त पांच अतिचार मांहेलो जे अतिचार लाग्यो होय, तेने ( निंदे के०) हुँ नि बुं ॥शए॥ हवे चोथा अतिथिसंविनाग शिदाबतना पांच अतिचार कहे .
सच्चित्ते निस्किवणे, पिहिणे ववएस मबरे चेव ॥
कालाश्कम दाणे, चनजे सिरकावए निंदे ॥३०॥ अर्थः-(सञ्चित्ते के०) साधुने देवा योग्य जे जत्तादिक तेने पृथिव्यादिक जेसचित्त,ते सचित्तनी उपर पूर्वोक्त प्राशुक निर्दोष वस्तुनुं (निरिकवणे के०) नादपवू मूकवू ते सचित्तनिदेपण नामा प्रथम अतिचार जाणवो. तथा प्राशुक निर्दोष देवा योग्य वस्तुने सचित्त ते कंद, पत्र, पुष्पादि पदार्थे करी (पिहिणे के०) ढांकवी,ते सचित्तपिहिण नामा बीजो अतिचार जाणवो,तथा ववएस के०) व्यपदेश करवो एटले पोतानी वस्तुने अण देवानी बुछियें पारकी करीने कहेवी, तथा देवानी बुझिये पारकी वस्तुने पोतानी करीने
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org