________________
सत्यासीया दुष्काल वर्णन छत्तीसी
श्रीमाली श्रावक, गच्छ कामती गिरुयउ पूजा करइ प्रधान, चढावह चांपउ नै मरूयउ । दानबुद्धि दातार, पड्यउ ते दुरभित पेखी; खोल्या धानभखार, अन्न द्यह अवसर देखी । दरसणीसहून अन्न, थिरादरे थोभी लीया; 'समयसुदर' कहइ सत्यासीया, तिहां तु नइ धक्का दीया | २५ |
सत्यासीय संहार, कीयउ नरनारी केरउ; श्रादाय वरतावि, ढुंढ ढंढेरउ फेरउ । महावीरथी मांडी, पड्या त्रिण वेला पापी; बारवरषी दुःकाल, लोक लोधा संतापी । पणि एकलइ एक त ते कोयउ, स्युं बार वरसी बापडा; 'समयसुन्दर' कहइ सत्यासीया, बारैर लोके न लह्या लाकडा | २६ |
( ५०६ )
अय्यासोया आगमन -
इस प्रस्ताव इंद्र, सभा सुधर्मा बइठउ; दीउ अवधि दुःकाल, पाप भरतमई पइठउ । गिरूड़ श्रीगुजराति, निपट दुखी करि नांखो; सीदास साध, सही हुँ न सकु सांखी । तुरत व्यासीय उ तेडिन, ए हुकम इंद्रह कीयउ 'समयसुन्दर' कहइ अय्यासीया, तुरं मार काढि सत्यासीयर |२७|
१ वाटइ.
२ थारै ३ घणुं ।
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org