________________
५. मुणिचंद-कहाणयं* [ भरहखेत्तं वियरंतेहि दोहि वि (भद्द-सयंभु) बलदेववासुदेवेहि दिठो मणिचंदो णाम अणगारो। तं च दळूण (भद्द) बलएवेण भणियंभयवं? पढमजोव्वणम्मि कि भोगपरिच्चोयकारणं? तओ भयवया भणियं-सोम ? सुणसु संसारविलसियं । ति भणिऊण णिवचरियं साहिउमाढत्तो।] _ [१] अत्थि जंबट्टीवे दीवे भारहे वासे सोरियपूरं णाम णयरं। तत्थाहं दढवम्मुणो पुत्तो गुणधम्मो णाम परिवसामि । गहियकलाकलावो य णरवइणो पुरजणस्स अच्चंतं मणाभिप्पेओ।
अण्णया य 'वसन्तउरसामिणो ईसाणचंदस्स धूयाए कणगमईए सयंवरो' त्ति सोऊण महया चडयरेणमहं गओ। पत्तो, आवासिओ बाहिरियाए । पविट्ठो य सयंवरामंडवे । अण्णे य बहवे रायउत्ता । तओ अहं रायधूयाए णिद्धाए दिट्ठीए ईसीसिवलन्तद्धच्छिपेसियच्छिच्छोहहिययगयभावं पिसुणन्तीए पलोईओ। विष्णायं तं मए जहा-इच्छइ त्ति । तओ पच्चूसे सयंवरो भविस्सइ त्ति गओ णिययमावासं । अण्णे वि रायउत्ता सट्ठाणेसु गया । एत्थन्तरम्मि रयणीए पढमजामम्मि समागया एगा परिणयवया दासचेडीहिं परिवारिया इत्थिया। तोए समप्पिया चित्तवट्टियाए लिहिया विज्जाहरदारिया। तीए य हेट्ठओ अहिप्पायसूयगा गाहा
तुह पढमदंसणुप्पण्णपेम्मरसविणडियाए मुद्धाए।
कह कह वि संठविज्जइ हिययं हियसव्वसाराए ।।१।। [२] तओ तयणन्तरमेव उप्पियं तम्बोलं समालहणयं च कुसुमाणि य। सव्वं च गहियं सबहुमाणं कुमारेणं । दिण्णं च तीए कण्ठाहरणं परिओसियं । भणियं च तीए-कुमार? भट्टिदारियाएसेणं किंचि वत्तवमत्थि, ता विवित्तमादिसउ कुमारो। तओ कुमारेणं पासाईपलोइयाई, ओसरिओ परियणो। तओ भणिओ तीए-कुमार ! कुमारी विण्णवेइ जहा-इच्छिओ मए तुमं, किंतु जाव य मह कोइ समओ ण पुण्णो ताव य * पाठ-सम्पादन : डॉ० के० आर० चन्द्रा, मुणिचंदकहाणयं, अहमदाबाद,
१९७७।
Jain Educationa international
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org