________________
अपठित प्राकृत गद्यांश
१. कुवलयचंदस्त पउत्ती
गयरीए उरण तिय-चउक्क-चच्चर-महापह-रच्छामुह-गोउरेसु 'हा कुमार, केण णीग्रो, कत्थ गयो, कत्थ पाविरो, हा को उरण सो तुरंगमो दारुणो त्ति । सबहा तं होहिइ जं देवयानो इच्छंति' त्ति । तरुरिणयगो-'हा सुहय, हा सुदर, हा सोडिय, हा मुद्धड, हा वियड्ढ, हा कुवलयचंद-कुमार कत्थ गयो ति । सव्वहा कुमार, तुह विरहे कायरा इव पउत्थवइया' । पयरी केरिसा जाया।
उवसंत-मुरय-सद्दा संगीय-विवज्जिया सुदीण-जणा। झीण-विलासासोहा पउत्थव इय व सा रणयरी ॥१॥
तो कुमार, एरिसेसु य दुक्ख-वोलावियव्वेसु दियहेसु सोय-विहले परियणे रिणवेइयं पडिहारीए महाराइणो 'देव, को वि
पूसराय-मणि-पूज-सच्छहो पोम गय-मणि-वरणो। किं पि पियं व भणंतो दट्टे कीरो महइ देवं ।।२।।
तं च सोऊण राइणा 'अहो, कीरो कयाइ कि पि जाणइ त्ति दे पेसेसु गं' उल्लविए, पहाइया पडिहारी पविट्ठा य, मग्गालग्गो रायकीरो। उवसप्पिऊरण भरिणयं रायकीरेण । अवि य ।
'भुजसि पुणो वि भुजसु उयहि-महामेहलं पु इ-लच्छि । वड्ढसि तहा वि वड्ढसु रणरणाह ! जसेण धवलेणं ॥३॥
प्राकृत गद्य-सोपान
199
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org