________________
सेणियं रायं नियलबंधणं करेत्ता रज्जं च रहूं च बलं च वाहनं च कोसं च कोट्ठागारं च जनवयं च एक्कारसभाए विरिचित्ता सयमेव रज्जसिरिं करेमाणाणं पालेमाणाणं जाव विहरित्तए ।
तए णं ते कालाईया दस कुमारा कूणियस्स कुमारस्स एयमद्वं विनएणं पडिसुणेति, तए णं से कूणिए कुमारे अन्नया कयाइ सेणियस्स रण्णो अंतरं जाणइ जाणित्ता सेणियं रायं नियलबंधणं करेइ करेत्ता अप्पाणं महया-महया रायाभिसेएणं अभिसिंचावेइ, तए णं से कूणिए कुमारे राया जाएमहया० तते णं से कूणिए राया अन्नया कयाइ पहाए जाव सव्वालंकार विभूसिए चेल्लणाए देवीए
पायदए अज्झयणं-१
हव्वमाग्गच्छइ ।
[१५] तए णं से कणिए राया चेल्लणं देविं ओहयमनसंकप्पं जाव झियायमाणिं पासइ, पासित्ता चेल्लणाए देवीए पायग्गहणं करेइ, करेत्ता चेल्लणं देविं एवं वयासी- किं णं अम्मो! तुम्हें न तुट्ठी वा न ऊसए वा न हरिसे वा न आनंदे वा ? जं णं अहं सयमेव रज्जसिरिं जाव विहरामि, तए णं सा चेल्लणा देवी कूणियं रायं एवं वयासी- कहं णं पुत्ता! ममं तुट्ठी वा उस्सए वा हरिसे वा आनंदे वा भविस्सइ ? जं णं तुमं सेणियं रायं पियं देवयं गुरुजनं अच्चंतनेहानुरागरत्तं नियलबंधणं करेत्ता अप्पाणं महया-महया रायाभिसेणं अभिसिंचेसि, तए णं से कूणिए राया चेल्लणं देवि एवं वयासी- घाएउकामे णं अम्मो! ममं सेणिए राया, एवं मारेउं बंधेउ निच्छुमिठ कामए णं अम्मो! ममं सेणिए राया, तं कहं णं अम्मो! ममं सेणिए राया अच्चंत नेहानरागरत्ते ?
तए णं सा चेल्लणा देवी कूणियं रायं एवं वयासी एवं- खलु पुत्ता! तुमंसि ममं गब्भे आभूए समाणे तिण्हं मासाणं बहुपडिपुन्नाणं ममं अयमेयारूवे दोहले पाउब्भूए धन्नातो णं तातो अम्मयातो जाव अंगपडिचारियाओ निरवसेसं भाणियव्वं जाव जाहे वि य णं तुमं वेयणाए अभिभूते महत्ता जाव तुसिणीए संचिट्ठसि, एवं खलु तव पुत्ता! सेणिए राया अच्चंतनेहानुरागरत्ते ।
तए णं से कूणिए राया चेल्लणाए देवीए अंतिए एयमढे सोच्चा निसम्म चेल्लणं देविं एवं वयासी- दुडु, णं अम्मो! मए कयं सेणियं रायं पियं देवयं गुरुजनगं अच्चंतनेहानुरागरत्तं नियलबंधणं करतेणं, तं गच्छामि णं सेणियस्स रन्नो सयमेव नियलाणि छिंदामि त्तिकट्ट परसुहत्थगए जेणेव चारगसाला तेणेव पहारेत्थ गमणाए, तए णं सेणिए राया कूणियं रायं परसुहत्थगयं एज्जमाणं पासइ पासित्ता एवं वयासी- एस णं कणिए कमारे अपत्थियपत्थए जाव सिरिहिरिपरिविज्जए परसहत्थगए इह हव्वमागच्छइ तं न नज्जइ णं ममं केणइ-कुमारेणं मारिस्सइ त्तिकट्ट भीए जाव संजायभए तालपुडगं विसं आसगंसि पक्खिवइ, तए णं से सेणिए राया तालपडगविसे आसगंसि पक्खित्ते समाणे महत्तंतरेणं परिणममाणंसि निप्पाणे निच्चिद्रे जीवविप्पजढे ओडण्णे |
तए णं से कूणिए कुमारे जेणेव चारगसाले तेणेव उवागए, सेणियं रायं निप्पाणं निच्चेटुं जीवविप्पजढं ओइण्णं पासइ पासित्ता महया पिइसोएणं अप्फुण्णे समाणे परसुनियत्ते विव चंपगवरपायवे धसत्ति धरणीयलंसि सव्वंगेहिं संनिवडिए, तए णं से कूणिए राया मुहुत्तरेणं आसत्थे समाणे रोयमाणे कंदमाणे सोयमाणे विलवमाणे एवं वयासी- अहो णं मए अधन्नेणं अपुन्नेणं अकयपुन्नेणं दुई कयं सेणियं रायं पियं देयवं गुरुजनगं अच्चंतनेहानुरागत्तं नियबलबंधणं करतेणं मम मूलागं चेव णं सेणिए राया
दीपरत्नसागर संशोधितः]
18]
[१९-निरयावलियाण