________________
कालगए त्तिकट्ट ईसर-तलवर-जाव संधिवालसद्धिं संपररिवुडे रोयमाणे जाव महया इड्ढीसक्कार-समुदएणं सेणियस्स रन्नो नीहरणं करेइ, बहूइं लोइयाइं मयकिच्चाई करेइ ।
तए णं से कूणिए राया एएणं महया मनोमानसिएणं दुक्खेणं अभिभूए समाणे अन्नया कयाइं अंतेउरपरियालसंपरिवुड़े सभंडमत्तोवगरणमायाए रायगिहाओ पडिनिक्खमित्ता जेणेव चंपा नयरी तेणेव उवागच्छइ, तत्थ वि य णं विउलभोगसमिइसमण्णागए कालेणं अप्पसोए जाए यावि होत्था ।
[१६] तए णं से कूणिए राया अन्नया कयाइ कालाईए दस कुमारे सद्दावेइ सद्दावेत्ता रज्जं च जाव जनवयं च एक्कारसभाए विरिंचइ विरिंचित्ता सयमेव रज्जसिरिं करेमाणे पालेमाणे विहरड़ ।
[१७] तत्थ णं चंपाए नयरीए सेणियस्स रन्नो पुत्ते चेल्लणाए देवीए अत्तए कूणियस्स रन्नो अज्झयणं-१
सहोयरे कनीयसे भाया वेहल्ले नामं कुमारे होत्था- सूमाले जाव सुरूवे, तए णं तस्स वेहल्लस्स कुमारस्स सेणिएणं रन्ना जीवंतएणं चेव सेयणए गंधहत्थी अट्ठारसवंके हारे य पुव्वदिन्ने, तए णं से वेहल्ले कुमारे सेयणएणं गंधहत्थिणा अंतेउरपरियालसंपरिवुडे चंपं नयरिं मझमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता अभिक्खणं-अभिक्खणं गंगं महानई मज्झणयं ओयरइ,
तते णं सेयणए गंधहत्थी देवीओ सोंडाए गिण्हइ गिण्हित्ता ताओ उद्धयत्तइ, त्ता अप्पेगइयाओ पुढे ठवेइ अप्पेगइयाओ खंधे ठवेइ अप्पेगइयाओ कुंभे ठवेइ अप्पेगइयाओ सीसे ठवेइ अप्पेगइयाओ दंतमूसले ठवेइ अप्पेगइयाओ सोंडाए गहाय उड्ढं वेहासं उव्विहइ अप्पेगइयाओ सोंडागयाओ अंदोलावेइ अप्पेगइयाओ दंतंतरेसु नीणेइ अप्पेगइयाओ सीभरेणं ण्हाणेइ अप्पेगइयाओ अनेगेहिं कीलावणेहि कीलावेइ,
तए णं चंपाए नयरीए सिंधाडग-तिग-चउक्क-चच्चर-महापह पहेसु बहुजनो अन्नमन्नस्स एवमाइक्खड़ जाव एवं परूवेइ एवं खलु देवाणुप्पिया! वेहल्ले कुमारे सेयणएणं गंधहत्थिणा अंतेउरं तं चेव जाव अनेगेहिं कीलावणएहिं कीलावेइ तं एस णं वेहल्ले कुमारे रज्जसिरिफलं पच्चणुभवमाणे विहरइ, नो कुणिए राया ।
तते णं तीसे पउमावईए देवीए इमीसे कहाए लद्धट्ठाए समाणीते अयमेयारूवे जाव समुप्पज्जित्था एवं खलु वेहल्लेकुमारे सेयणएणं गंधहत्थिणा जाव अनेगेहिं कीलावणएहिं कीलावेति, तं एस णं वेहल्लकमारे रज्जसिरिफलं पच्चणब्भवमाणे विहरति, नो कोणिए राया, तं किं णं अम्हं वा जाव जनवएणं वा जइ णं अम्हं सेयणगे गंधहत्थी नत्थि ? तं सेयं खलु ममं कूणियं रायं एयमद्वं विन्नवित्तए त्तिकट्ट एवं संपेहेइ संपेहेत्ता जेणेव कूणिए राया तेणेव उवागच्छड़ उवागच्छित्ता करतल जाव एवं वयासी- एवं खलु सामी! वेहल्ले कुमारे सेयणएणं गंधहत्थिणा जाव अनेगेहिं कीलावणएहिं कीलावेइ, तं किं णं सामी! अम्हं रज्जेणं वा जाव जनवएणं वा जइ णं अम्हं सेयणए गंधहत्थी नत्थि ?
तए णं से कूणिए राया पउमावईए देवीए एयमदं नो आढाइ नो परिजाणइं तुसिणीए संचिट्ठइ, तए णं सा पउमावई देवी अभिक्खणं-अभिक्खणं कूणियं रायं एयमटुं विन्नवेइ, तए णं से कूणिए राया अन्नया कयाइ वेहल्लं कुमारं सद्दावेइ सद्दावेत्ता सेयणगं गंधहत्थिं अट्ठारसवंकं च हारं जायइ, तए णं से वेहल्ले कुमारे कूणियं रायं एवं वयासी- एवं खलु सामी! सेणिएणं रण्णा जीवंतएणं चेव सेयणए
दीपरत्नसागर संशोधितः]
[9]
[१९-निरयावलियाण