________________
णस्स परूवेमाणस्स एयमट्ठे नो सद्दहइ नो पत्तियइ नो रोएड असद्दहमाणे अपत्तियमाणे अरोहमाणे अब्भिंतरठाणिज्जे पुरिसे सद्दावेइ सद्यावेत्ता एवं वयासी- गच्छह णं तुब्भे देवाणुप्पिया! अंतरावणाओ नव घड पडए य गेण्हह जाव उदगसंभारणिज्जेहिं दव्वेहिं संभारेह ते वि तहेव संभारेंति संभारेत्ता जियसत्तुस्स उवर्णेति ।
तणं से जियसत्तू राया तं उदगरयणं करयलंसि आसाएइ आसाएत्ता आसायणिज्जं जाव सव्विंदियगाय-पल्हायणिज्जं जाणित्ता सुबुद्धिं अमच्चं सद्दावेइ सद्दावेत्ता एवं वयासी सुबुद्धी! एए णं तु संता तच्चा जाव सब्भूया भावा कओ उवलद्धा? तए णं सुबुद्धी जियसत्तुं एवं वयासी- एए णं सामी ! म संता जाव भावा जिणवयणाओ उवलद्धा ।
तए णं जियसत्तुं सुबुद्धी एवं वयासी-तं इच्छामि णं देवाणुप्पिया! तव अंतिए जिणवणं निसामित्तए, तए णं सुबुद्धि जियसत्तुस्स विचित्तं केवलिपन्नत्तं चाउज्जामं धम्मं परिकहेइ माइक् जहा जीवा बच्झंति जाव पंच अणुव्वयातिं तए णं जियसत्तु सुबुद्धिस्स अंतिए धम्मं सोच्चा निसस्स हट्ठतुट्ठे सुबुद्धिं अमच्चं एवं वयासी सद्दहामि णं देवाणुप्पिया निग्गंथं पावयणं जाव से जहेयं तुब्भे वह, तं इच्छामि णं तव अंतिए पंचाणुव्वइयं सत्त सिक्खावइयं जाव उवसंपज्जित्ताणं विहरित्तए अहासुहं देवाणुप्पिया ! मा पडिबंध करेह ।
तणं से जियसत्तू सुबुद्धिस्स अंतिए पंचाणुव्वइयं जाव दुवालसविहं सावयधम्मं पडिवज्जइ, तए णं जियसत्तू समणोवासए जाए- अहिगयजीवाजीवे जाव पडिलाभेमाणे विहरइ ।
तेणं कालेणं तेणं समएणं थेरागमणं जियसत्तू राया सुबुद्धी य निग्गच्छइ, सुबुद्धी धम्मं सोच्चा एवं वयासी जं नवरं जियसत्तु आपुच्छामि जाव पव्वयामि अहासुहं देवाणुप्पिया ।
तए णं सुबुद्धी जेणेव जियसत्तू तेणेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता एवं वयासी- एवं खलु सामी! मए थेराणं अंतिए धम्मे निसंते से वि य धम्मे इच्छिए पडिच्छिए अभिरुइए, तए णं अहं सामी ! संसारभउव्विग्गे भीए जाव इच्छामि णं तुब्भेहिं अब्भणुण्णाए समाणे जाव पव्वइत्तए ।
तए णं जियसत्तू राया सुबुद्धिं एवं वयासी -अच्छसु ताव देवाणुप्पिया कइवयाइं वासाइं उरालाई जाव भुंजमाणा तओ पच्छा एगयओ थेराणं अंतिए मुंडे भवित्ता जाव पव्वइस्सामो, तए णं सुबुद्धी जियसत्तुस्स रण्णो एयमट्ठे पडिसुणेइ, तए णं तस्स जियसत्तुस्स रण्णो सुबुद्धिणा सद्धिं विपुलाई माणुस्सगाइं कामभोगाइं पच्चणुब्भव-माणस्स दुवालस वासाइं वीइक्कंताइं ।
तेणं कालेणं तेणं समएणं थेरागमणं जियसत्तू राया धम्मं सोच्चा एवं वयासी- जं नवरं देवाप्पिया! सुबुद्धि अमच्चं आमंतेमि जेट्ठपुत्तं रज्जे ठावेमि, तए णं तुब्भण्णं अंतिए जाव पव्वयामि, अहासुहं देवाणुप्पिया!, तए णं जियसत्तू राया जेणेव सए गिहे तेणेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता सुबुद्धि सद्दावेइ सद्दावेत्ता एवं वयासी एवं खलु मए थेराणं अंतिए धम्मे निसंते जाव पव्वयामि, तुमं णं किं करेसि? तए णं सुबुद्धी जियसत्तु रायं एवं वयासी-जइ णं तुब्भे देवाणुप्पिया! संसारभउव्विगा जाव पव्वयह अम्हं णं के अण्णे आहारे वा ? जाव पव्वयामि तं जइ णं देवाणुप्पिया जाव पव्वाहि गच्छह णं देवाणुप्पिया! जेट्ठपत्तं कुडुंबे ठावेहि ठावेत्ता पुरिससहस्सवाहिणिं सीयं दुरुहित्ता णं ममं अंतिए सीया जाव पाउब्भवउ, तते णं सुबुद्धिए सीया जाव पाउब्भवइ ।
तए णं जियसत्तू राया कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ सद्यावेत्ता एवं वयासी- गच्छह णं तुभे
देवाणु
[दीपरत्नसागर संशोधितः ]
[94]
[६-नायाधम्मकहाओ]