________________
सतं-१५, वग्गो - ,सत्तंसत्तं- , उद्देसो
पासति गोसालं मंखलिपुत्तं हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणंसि अंबऊणगहत्थगयं जाव अंजलिकम्म करेमाणं सीयलएणं मटिाया जाव गायाइं परिसिंचमाणं, पासित्ता लज्जिए विलिए विड्डे सणियं सणियं पच्चोसक्कइ।
तए णं ते आजीविया थेरा अयंपुलं आजीवियोवासगं लज्जियं जाव पच्चोसक्कमाणं पासंति, पा०२ एवं वदासि--एहि ताव अयंपला! इतो।
तए णं से अयंपुले आजीवियोवासए आजीवियथेरेहिं एवं वुत्ते समाणे जेणेव आजीविया थेरा तेणेव उवागच्छइ, उवा० २ आजीविए थेरे वंदति नमंसति, वं0 २ नच्चासन्ने जाव पज्जुवासति।
अयंपुल!' ति आजीविया थेरा अयंपुलं आजीवियोवासगं एवं वदासि-से नूणं ते अयंपुला! पुव्वरतावरत्तकालसमयंसि जाव किंसंठिया हल्ला पन्नता? तए णं तव अयंपुला! दोच्चं पि अयमेयारूवे०, तं चेव सव्वं भाणियव्वं जाव सावत्थिं नगरि मज्झंमज्झेणं जेणेव हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणे जेणेव इहं तेणेव हव्वमागए, से नूणं ते अयंपुला! अढे समढे?' 'हंता, अत्थि'। जं पि य अयंपुला! तव धम्मायरिए धम्मोवएसए गोसाले मंखलिपुत्ते हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणंसि अंबकूणगहत्थगए जाव अंजलिकम्मं करेमाणे विहरइ तत्थ वि णं भगवं इमाइं अट्ठ चरिमाइं पन्नवेति,तं जहा--चरिमे पाणे जाव अंतं करेस्सति। जं पि य अयंपुला! तव धम्मायरिए धम्मोवएसए गोसाले मंखलिपुत्ते सीयलएणं मटिया जाव विहरति, तत्थ वि णं भगवं इमाइं चत्तारि पाणगाई, चत्तारि अपाणगाइं पन्नवेति। से किं तं पाणए? पाणए जाव ततो पच्छा सिज्झति जाव अंतं करेति। तं गच्छ णं तुमं अयंपुला! एस चेव ते धम्मायरिए धम्मोवएसए गोसाले मंखलिपुत्ते इमं एयारूवं वागरणं वागरेहिति।
तए णं से अयंपुले आजीवियोवासए आजीविएहिं थेरेहिं एवं वुत्ते समाणे हट्ठतुट्ठ0 उट्ठाए उठेति, 30२ जेणेव गोसाले मंखलिपुत्ते तेणेव पहारेत्थ गमणाए।
तए णं ते आजीविया थेरा गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स अंबकूणगएडावणट्ठयाए एगंतमंते संगारं कुव्वंति।
तए णं से गोसाले मंखलिपत्ते आजीवियाणं थेराणं संगारं पडिच्छड़, सं0 प० अंबकूणगं एगंतमंते एडेइ।
तए णं से अयंपुले आजीवियोवासए जेणेव गोसाले मंखलिपुत्ते तेणेव उवागच्छइ, उवा०२ गोसालं मंखलिप्ते तेणेव उवागच्छइ, उवा०२ गोसालं मंखलिप्तं तिख्तो जाव पज्जुवासति।
अयंपुला!' ती गोसाले मंखलिपुत्ते अयंपुलं आजीवियोवासगं एवं वदासि--से नूणं अयंपुला! पुव्वरतावरत्तकालसमयंसि जाव जेणेव ममं अंतियं तेणेव हव्वमागए, से नूणं अयंपुला! अठे समठे?' 'हंता, अत्थि'। तं नो खलु एस अंबकूणए, अंबचोयए णं एसे। किं संठिया हल्ला पन्नता? वंसीमूलसंठिया हल्ला पण्णता। वीणं वाएहि रे वीरगा!, वीणं वाएहि रे वीरगा!।
तए णं से अयंपुले आजीवियोवासए गोसालेणं मंखलिपुत्तेणं इमं एयारूवं वागरणं वागरिए समाणे हट्ठतुट्ठ0 जाव हियए गोसालं मंखलिपुतं वंदति नमसति, वं०२ पसिणाई पुच्छड़, पसि0 पु० २ अट्ठाई परियादीयति, अ0 प०२ उट्ठाइ उठेति, 30२ गोसालं मंखलिपुतं वंदति नमंसति जाव पडिगए।
तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते अप्पणो मरणं आभोएइ, अप्प0 आ0२ आजीविए थेरे सद्दावेइ, आ0 स0 २ एवं वदासि--"तुब्भे णं देवाणुप्पिया! ममं कालगयं जाणिता सुरभिणा गंधोदएणं ण्हाणेह, सु०
[दीपरत्नसागर संशोधितः]
[328]
[५-भगवई