________________
अकोविय
अकोविएहिं, अनानुवीईत्ति मुसं वदंति || [५३७] सच्चं असच्चं इति चिंतयंता, असाहु साहु ति उदाहरं । जेमे जना वेणइया अनेगे पुट्ठा वि भावं विसु न || सुयक्खंधो-१, अज्झयणं-१२, उद्देसो
[५३८] अनोवसंखा इति ते उदाहु, अट्ठे स ओभासइ अम्ह एवं । लवावसंकी य अनागएहिं नो किरियमाहंसु अकिरियवादी । [५३९] संमिस्सभावं च गिरा गिहीते, से मुम्मुई होइ अनानुवाई | इमं दुपक्खं इममेगपक्खं, आहंसु छलायतणं च कम्मं || [५४०] ते एवमक्खंति अबुज्झमाणा, विरुवरुवाणि अकिरियवादी जे मायइत्ता बहवे मनूसा, भमंति संसारमणोवदग्गं || [ ५४१] नाइच्चो उदेइ न अत्थमेइ, न चंदिमा वड्ढति हायती वा । सलिला न संदंति न वंति वाया, वंझो नियतो कसिणे हु लोए ।।
I
||
[५४४] केई निमित्ता तहिया भवंति,
ते विज्जभावं अणहिज्जमाणा, [५४५] ते एवमक्खति समेच्च लोगं,
[ ५४२] जहा हि अंधे सह जोइणा वि, रूवाणि नो पस्सइ हीननेत्ते । संतं पि ते एवमकिरियवाई किरियं न पस्संति निरूद्धपण्णा ।। [५४३] संवच्छरं सुविणं लक्खणं च निमित्तदेहं च उप्पाइयं च अट्ठगमेयं बहवे अहित्ता, लोगंसि जाणंति अनागताई केसिंचि तं विप्पडिएति नाणं । आहंसु विज्जापलिमोक्खमेव ।। तहा - तहा समणा माहणा य । सयं कडं नऽन्नकडं च दुक्खं, आहंसु विज्जाचरणं पमोक्खं ।। [५४६] ते चक्खु लोगंसिह नायगा उ, मग्गाणुसासंति हियं पयाणं । ता ता सासयमाहु लोए, जंसी पया मानव! संपगाढा || [५४७] जे रक्खसा जे जमलोइया वा, जे वा सुरा गंधव्वा य काया । आगासगामी य पुढोसिया ते पुणो पुणो विप्परियासुवेंति ।। [५४८] जमाहु ओहं सलिलं अपारगं, जाणाहि णं भवगहणं दुमोक्खं । जंसी विसण्णा विसयंगणाहिं, दुहओऽवि लोयं अनुसंचरंति ॥ [५४९] न कम्मुणा कम्म खवेंति बाला, अकम्मुणा कम्म खवेंति धीरा । मेधाविणो लोभमयावतीता, संतोसिणो नो पकरेंति पावं || [५५०] ते तीतउप्पन्नमनागयाई लोगस्स जाणंति तहागताई I नेता अन्नेसिं अनन्ननेया, बुद्धा हु ते अंतकडा भवंति ।। [५५१] ते नेव कुव्वंति न कारवेंति, भूताभिसंकाए दुगुंछमाणा । सदा जता विप्पनमंति धीरा, विण्णत्ति धीरा य हवंति एगे ।। [५५२] डहरे य पाणे वुड्ढे य पाणे, ते आत्तओ पासइ सव्वलोगे । उव्वेहती लोगमिणं महंतं, बुद्धेऽपमत्तेसु परिव्वज्जा || [५५३] जे आततो परतो वा वि नच्चा, अलमप्पणो होंति अलं परेसिं ।
[36]
[दीपरत्नसागर संशोधितः ]
[२-सूयगडो]