________________
[५२१] तमेव अविजाणंता, अबुद्धा बुद्धमाणिणो ।
बुद्धा मो त्ति य मन्नंता, अंते एते समाहिए ।।
[५२२] ते य बीयोदगं चेव, तमुधिस्सा य जं कडं । सयक्खंधो-१, अज्झयणं-११, उद्देसो
भोच्चा झाणं झियायंति, अखेतण्णा असमाहिया ।। [५२३] जहा ढंका य कंका य, कुलला मग्गुका सिही ।
मच्छेसणं झियायंति, झाणं ते कलसाधमं ।। [५२४] एवं तु समणा एगे, मिच्छदिट्ठी अनारिया ।
विसएसणं झियायंति, कंका वा कल्साधमा ।। [५२३] सुद्धं मग्गं विराहित्ता, इहमेगे उ दुम्मती ।
उम्मग्गगया दुक्खं, घातमेसंति तं तहा ।। [५२६] जहा आसाविणिं नावं, जाइअंधो दुहिया ।
इच्छई पारमागंतं, अंतरा य विसीदति ।। [५२७] एवं तु समणा एगे, मिच्छद्दिट्ठी अनारिया ।
सोतं कसिणमावन्ना आगंतारो महब्भयं ।। [५२८] इमं च धम्ममादाय, कासवेण पवेदितं ।
तरे सोयं महाघोरं, अत्तत्ताए परिव्वए । [५२९] विरते गामधम्मेहिं, जे केई जगई जगा ।
तेसिं अत्तुवमायाए, थामं कुव्वं परिव्वए ।। [५३०] अतिमानं च मायं च, तं परिणाय पंडिए ।
सव्वमेयं निराकिच्चा, निव्वाणं संधए मनी ।। [५३१] संधए साधम्मं च, पावधम्म निराकरे ।
उवधानवीरिए भिक्खू, कोहं मानं न पत्थए ।। [५३२] जे य बुद्धा अतिक्कंता, जे य बुद्धा अनागया ।
संती तेसिं पइट्ठाणं, भयाणं जगई जहा ।। [५३३] अह णं वतमावन्नं फासा उच्चावया फूसे ।
न तेहिं विनिहण्णेज्जा, वातेण व महागिरी ।। [५३४] संवुडे से महापण्णे, धीरे दत्तेसणं चरे ।
निव्वुड़े कालमाकंखे, एवं केवलिणो मतं ।। त्ति बेमि मुनि दीपरत्नसागरेण संशोधितः सम्पादितश्च “एगारसमं अज्झयणं समत्तं"
0 बारसमं अज्झयणं- समोसरणं 0 [५३५] चत्तारि समोसरणाणिमाणि, पावाया जाइं पुढो वयंति ।
किरियं अकिरियं विनयंति तइयं, अन्नाणमाहंस् चउत्थमेव ।। [५३६] अन्नाणिया ता कुसला वि संता, असंथुया नो वितिगिच्छतिण्णा ।
[दीपरत्नसागर संशोधितः]
[35]
[२-सूयगडो]