________________
दुक्खेण पुढे धुयमाइएज्जा, संगामसीसे व परं दमेज्जा ।।
[४१०] अवि हम्ममाणे फलगावतट्ठी, समागमं कंखड़ अंतगस्स । सुयक्खंधो-१, अज्झयणं-७, उद्देसो-१
हंना र
निधूय कम्मं न पवंचुवेइ, अक्खक्खए वा सगडं, ति बेमि ।। मुनि दीपरत्नसागरेण संशोधितः सम्पादितश्च “सत्तमं अज्झयणं समत्तं"
0 अद्वमं अज्झयणं-वीरियं 0 [४११] दुहा वेयं सुयक्खायं, वीरियं ति पवुच्चई ।
किं न वीरस्स वीरत्तं ? कहं चेयं पवच्चई ? || [४१२] कम्ममेगे पवेदेति, अकम्मं वा वि सुव्वया ।
एतेहिं दोहिं ठाणेहि, जेहिं दीसंति मच्चिया ।। [४१३] पमायं कम्ममाहंसु, अप्पमायं तहाऽवरं ।
तब्भावादेसओ वा वि, बालं पंडियमेव वा ।। [४१४] सत्थमेगे तु सिक्खंता, , अतिवाताय पाणिणं ।
एगे मंते अहिज्जंति, पाणभूयविहेडिणो || [४१५] माइणो कट्ट माया य, कामभोगे समारभे ।
हंता छेत्ता पगब्भित्ता, आय-सायानगामिणो ।। [४१६] मनसा वयसा चेव, कायसा चेव अंतसो ।
आरतो परतो वा वि, दुहा वि य असंजता ।। [४१७] वेराई कुव्वती वेरी, ततो वेरेहिं रज्जती ।
पावोवगा य आरंभा, दक्खफासा य अंतसो ।। [४१८] संपरायं नियच्छंति, अत्तदक्कडकारिणो ।
रागदोसस्सिया बाला, पावं कव्वंति ते बहं ।। [४१९] एतं सकम्मविरियं, बालाणं त् पवेइयं ।
एत्तो अकम्मविरियं, पंडियाणं सुणेह मे ।। [४२०] दविए बंधणुम्मुक्के, सव्वतो छिन्नबंधणे ।
पणोल्ल पावगं कम्म, सल्लं कंतति अंतसो ।। [४२१] नेयाउयं सुयक्खातं, उवादाय समीहते ।
भुज्जो भुज्जो दुहावासं, असुहत्तं तहा तहा ।। [४२२] ठाणी विविहठाणाणि, चइस्संति न संसओ ।
अनियते अयं वासे, नायएहिं सहीहि य ।। [४२३] एवमायाय मेहावी, अप्पणो गिद्धिमद्धरे ।
आरियं उवसंपज्जे, सव्वधम्ममकोवियं ।। [४२४] सहसंमइए नच्चा, धम्मसारं सणेत्त् वा ।
समुवट्ठिए उ अनगारे, पच्चक्खाए य पावए ।।
[दीपरत्नसागर संशोधितः]
[28]
[२-सूयगडो]