________________
उ. अ.
१२.
612
1
छज्जीवका असमारभंता मोसं अदत्तं च असेवमाणा । परिग्गहं इथिओ माणमायं एयं परिन्नाय चरंतिदंता ॥४१॥ सुसंबुडा पंचहिं संवरेहिं इह जीवियं अणवकं खमाणा । वोसहकायासुइचत्त देहा महाजयं जयइ जन्नसिहं । ॥ ४२ ॥ केतेजोई केवते जोइठाणं कातेसुया किंचते कारिसंगं । एहायते कयरासंति भिख्खू कयरेण होमेण हुणासि जाई ॥ ४३ ॥
१. कोइ प्रतोमां “ जन्नसे " छे.
ए सांभळीने मुनि बोल्या, “ छकाय जीवनी रक्षा करवी, मृषावाद बोलवो नहि, अदत्ता दान लें नहिः स्त्री, मान, मायानो परिग्रह सेववो नहि अने इन्द्रियो ने वश राखीने वर्त. (४१). " पांचे आश्रव । जेणे संध्याछे, आ संसारमां जीवितनी वांच्छना पण करतो नथी, जेणे पोताना देहनो [ममत्वनो ] त्यागर करेलोछे, जे निर्मळ वृतिथी रहेछे, अने देहने कोइ अतिचारनो दोप लागवा देतो नथी, वो मुनि [कर्मरुपी] महायज्ञमां विजय मेळवेछे. " (४२). ए सांभळीने ब्राह्मणो बोल्या, 'हे साधु ! तमागे अग्नि केवोछे ? तमारो अग्निकुंड केवोछे ? अग्निमां घी होमवानो तमारो चाटवो केवोछे ? तमारां इन्धन ( छाणां ) केवांछे ? आ सर्व वस्तुओ विना यज्ञशी रीते थइ शके ? तमे अग्निमां होम हवन शानो करोछो ?' [४३] .
१. पवित्र आत्माने मलीन करनाराना कर्मोंना चाल्या आवता प्रवाहने आश्रव कहे छे. सुमति अने गुतिथी ते प्रवाहने रोकवा नक्रिया संवर कहे छे. आश्रवमां नवा कर्मोनो संग्रह थाय छे, संवरथी नवां कर्मो आवतां रोकी शकाय छे. बंधाइ झुकेलां कर्मोनो तप वगेरेथी क्षय करवो ते निर्जरा कहेवाय छे. २. अहिं कावसग्ग - कार्योत्सर्ग करवानो पण भावार्थ छ मो. जकोबी ते मोठे “Who abandons his body" शब्दो बापरे छे.
Jain Educationmational
For Personal and Private Use Only
www.
ry.org
