________________
उ. अ.
६.
४१
कतिबंधोन पइण्णिणो । वाया वीरिय मत्तेणं समासा संति अप्पगं ॥ १० ॥ न चित्ता तापए भासा ओ विज्जाणु सासणं । विसन्ना पावकम्मेहिं वाला पंडिय माणिणो ॥ ११ ॥ जे केइ सरिरे सत्ता वन्ने रूवेय सव्वसा । मणसा काय वक्केणं सव्वेते दुख संभवा || १२ || आवन्ना दीह मडाणं संसारंभि अणं तए । तम्हां सच्च दिसं पर अप्पमतो परिवए || १३ || बहिया उढ्ढ मादाय नाव कंखे कयाइवि । पुत्र कम्म खय ठाए इमं देहं समुद्धरे 11 98 ||
आ जगतमा केटलाक एम माने छे के ज्ञानथीज मुक्ति छे, क्रियानी कांइ जरुर नथी. एवा मनुष्यो बन्ध-मोक्षनां साधननो स्वीकार करवा छतां ते प्रमाणे क्रिया करता नथी, अन मात्र वचनना आडम्बरथी पोताना आत्माने आश्वासन आपे छे. (१०). ( पण ज्ञानने अहंकार राखनार एम नथी जाणता के ) भाषा ज्ञान जीवने नरके जतो बचावी शकशे नहि. विद्या-पठन [ न्याय, मीमांसा वगेरे ] मात्र जीवनुं पापथी रक्षण शी रीते करी शके ? पाप कर्मने विषे मच्या रहेनार मूर्ख माणसो पापमां डंडाने उंडा डुबता जाय छे तो पण पोताने पंडित मानी बेसे छे. [११]. जे प्राणी मन, वचन अने कायाये करीने शरीर, वर्ण अने रुपने विषे आसक्त रहे छे ते दुःखी थाय छे. ३ (१२) तेओ आ अंतरहित संसारमां लांबे मार्गे भव भ्रमण करे छे; माटे साधुए गतागतनुं स्वरूप ओळखीने संसारमा पाप कर्मी दूर रहीने विचरं. [१३] संसारथी अति उत्तम जे मोक्ष [ मुक्ति ] ते मेळववा मनोरथ करीने रिद्धि विषयादिकनी कदि बांच्छना करवी नहि; पण पूर्व कर्मना क्षयने अर्थे काया निभावत्री. (१४).
१. तेओ मात्र ज्ञानथीज मोक्ष माने छे, आपणे जैनो ज्ञान अने क्रियाथी मोक्ष मळवानुं मानीए छीए. वातो मोटी करवी अने वर्तकां नहि एम नथवं जोइए. २ वातोथी वडां पांकी जतां नयी - Clever talking will not work salvation. ३. प्रो. जेकोबी वे गाथा पछी आ गाथा राखे छे. अहिं मुळ प्रमाणे अनुक्रम राखेलो छे.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
