________________
उ.अ. खीर दहि सप्पिमाइ पणीयं पाणभोयणं । परिवज्जणं रसाणंतु भणियं रस विवजणं ॥ २६ ॥ ठाणा वीरासणाइया
। जीवस्सओ सुहावहा । उग्गा जहा धरिजंति कायकिलेसंत माहियं ॥ २७ ॥ एगंत मणावाए इथ्थी पसु २६१
विबजिजए । सयणासण सेवणया विवित्त सयणासणं ॥२८॥ एसो बाहिरंग तबो समासेण वियाहिओ । अम्भितरो तवो एत्तो बोल्छामि अणुपुव्वसो ॥ २९ ॥ पायच्छित्तं विणओ वेयावच्चं तहेव सझाओ । झाणं उस्सग्गोविय अम्भितरओतबो होइ ॥ ३० ॥ आलोयणा रिहाइयं पायछित्तंतु दसविहं । जेभिख्खू वहइ सम्मं पाछित्तं तमाहियं ॥ ३१ ॥ अझुठाणं अंजलि करणं तहेवा सणदायणं । गुरुभत्ति भाव सुस्सुसा विणओ एस वियाहिओ ॥ ३२ ॥
४. रस-त्याग:-दूध, दही, घी वगेरे पुष्टिकारक खानपाननो परित्याग करवो ते रस-परित्याग तप कहेवाय. [२६] B काय-क्लेश:-वीरासनादि आसनो जे आत्माने सुखावह छे, पण जे करवां अति मुश्केल छे ते करवां तेने काय-क्लेश तप कहे छे.(२७),
६.संलीनताः-स्त्री, पशु रहित अने ज्यां कोइर्नु जq आवq यतुं न होय एवां एकांत शयनासन सेवबां ते संलीनता तप कहेवाय.(२८). | उपर प्रमाणे बाह्य तपना भेद संक्षेपे वर्णव्या छे. हवे अभ्यंतर तपना छ भेद अनुक्रमे कहुंछ:-[२९]. अभ्यंतर तपना छ भेद :१ प्रायश्चित्त, २ विनय, ३ वैयावृत्य एटले आचार्यादिनी सेवा करवी ते, ४ स्वाध्याय, ५ ध्यान, अने ६ उत्सर्ग एटले कायोत्सर्ग अथवा काउसग्ग. (३०). (१) प्रायश्चित्त :-गुरु समीपे पापने आलोववां, दश विधे प्रायश्चित्त कर अने कायाये करीने सम्यक्त रुडी ते सेवळू ते प्रायश्चित्त-अभ्यंतर तप कहेवाय. [३१]. २. विनय :-गुरुने आवता जोइने उभा थy, हाथ जोडवा, तमने आसन आप, तेमना तरफ भक्तिभाव राखयो भने गुरुना आदेश प्रमाणे व ते विनय-अभ्यंतर तप कहेवाय. (१२).
०००००००००००००००००००००००००००००००००००
Jain Education Intematonal
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org