________________
उ. अ.
१.
१०
न को आयरियं अप्पाणंनिकोवए । बुद्धो वघाइ नसिया नसिया तोच गवेसए ||४०|| आयरियं कुब्वियं नच्चापत्तिएण पसाए । विझविज्ज पंजली उडो 'वइज्ज न पुणोत्तिय ॥ ११ ॥ धम्मज्जियंच ववहारं बुद्धेहायरियं समा । तमायरं तो ववहारं गरहं नाभिगछई ॥४२॥ मणोगयं वक्क गयं जाणित्ताय रियप्सउ । तं परिगिझ वायाए कम्मुणा उववायए ॥ ४३ ॥ वित्ते अचाइए निच्चं खिप्पं हवइ सुचाइए । जहोवइठं सुकयं किच्चाई कुईसया ॥ ४४ ॥ नच्चा नमइ मेहावी लोएकित्ती सेजायए । हवइ किच्चाणं सरणं भू याणं जगई जहा ॥ ४५ ॥
१. केटलीक प्रतोमा 'वएज्ज' छे.
गुरुने कोपाचवा नहि, तेम पोते पण कोप करवो नहि; तेमज आचार्यनां छिद्र खोलीने तेना उपघाति [ कृतघ्न ] थं नहि. १ [४०]. आचार्यने कोपेला जोइने, तेमने विश्वास उपजे एवां वचनोथी तेमनो कोपानि शान्त करवो, अने बे हाथ जोडी खमावाने एम कहें के 'फरीथी एवो अपराध हुं नहि करूं. '[४१]. बुद्ध पुरुषोए [ तत्व ज्ञानीओए ] क्षमादिक गुणोए करीने जे साधु धर्म प्राप्त कर्यो छे, अने सदा पाळ्यो छे तेवो आचार पाळवाथी अविनितपणाना दोषथी मुक्त थवाय छे. [४२] . मनोगत भावथी अथवा वचनथी गुरुनो अभिप्राय जाणी लइने गुरुनुं कार्य प्रमाण कर. वचने करीने कहेतुं के ' हुं ए काम करीश. ' अने कायाये करीने ए कार्य संपूर्ण कर. [४३]. विनित शिष्य अणमेर्यो कार्य करवाने सदा तत्पर रहे छे, अथवा तो गुरुनी सूचना मुजब वगर विलंबे करे छे. गुरुए जे रीते कार्य करवानुं कहयुं होय ते रीते सदा करे छे. (४४). आ विनय शिक्षा जाणीने जे बुद्धिवान साधु विनय आदुरे छे, ते आ लोकमां कीर्ति पाप्त करे छे, अने एवो विनयवान साधु, पृथ्वी जेम सर्व जीवना आधाररूप छे, तेम सर्व उचित कार्यना आधाररूप थइ पडे छे. (४५).
१. अहिं टीकाकार कुशिष्यनुं दृष्टांत आपे छे. * नमई - नमति = शब्दार्थ Bows down.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
