________________
००००००००००००
।
बहुमाई पमुहरी थडेलुढे अनिग्गहे । असंविभागी अवियत्ते पावसमणेत्ति वुचई ॥११॥ विवायचउईरेई अहम्मे अत्तपन्नहा । बुग्गहे कलहेरत्ते पावसमणेत्ति वुच्चई ॥१२॥ अथिरासणे कुकुईए जथ्थतथ्थनिसीयई । आसणंमिअ
उत्ते णवसमणेत्ति बुच्चई ॥१३॥ ससरख्वपाओ सुबई सेज्जं नपडिलेहई । संथारए अणाउत्ते पावसमणेत्ति वुच्चई ॥१४॥ दुद्धदही विगइओ आहारेई अभिख्खणं । अरएय तवोकम्मे पावसमणेत्ति वुझाई ॥३५॥ अथ्थं तमियसूरंमि आहारेई अभिख्खणं । चोईओ पडिचोएइ पावसमणत्ति वुच्चई ॥ १६ ॥
१. केटलीक प्रतीमा 'उदेरेई छे.
जे साधु मायाथी युक्त, वाचाळ, अहंकारी अने लोभी, लालचु] होय, जे इन्द्रिय-निग्रह करी शकतो न होय, जे संविभाग रहित होय (एटले-आहार वगेरे अन्य साधुओनी साथे सरखे भागे वहेंचीने खातो न होय), अने जे गुर्चादि साथे अमीति करे ते पाप श्रमण कहेवाय. [११]. जे साधु विवाद । करे, कलह करे, बुद्धिने भ्रष्ट करे अने विषवाद तथा विग्रहमां अनुरक्त रहे | ते पाप श्रमण कहेवाय. [१२], जे साधु अस्थिर-हालता आसनपर बेसे, फावे तेम चेष्टा को करे, अने ज्यां त्यां असावधपणे (पडिलेहण कर्या विना) बेसे, ते पाप श्रमण कहेवाय.(१३). जे साधु [सचेत रजथी भरेला पग सहित शय्यामां सूबे, उपाश्रयने पुने नहि अने संथारानो उपयोग राख नहि (पडिलेहण करे नहि), ते पाप श्रमण कहेवाय. [१४]. जे साधु दूध, दहि इत्यादि (विगय) वस्तुओनो वारंवार आहार करे, अने तप उपर प्रीति राखे नहि ते पाप श्रमण कहेवाय.२ (१५). जे साधु सूर्यास्त पछी आहार करे अने गुरु (तेम न करवानी) शाखामग दे त्यारे गुरुने सामो शीखामण देवाने तत्पर थाय ते पाप श्रमग कहेवाय. [१६].
१. Who is a controversialist. २. मिष्टान माल मलीदा खावाथी काम जागृत थाय छे काम-विषयने शान्त करवा तप एक उत्तम औषधी रुप छे. तपथी शरीरने शोसबामां न आवे-विकारने शान्त करवामां न आवे तो शियळ साचवी शकात नथी.
Jain Education Intematonal
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
