________________
उ. अ.
१४.
९.८.
पिय पुत्तगा दोन विमाहणस्स स कम्मसीलरस पुरोहियस्स । सरित्तपोराणिय तथ्थ जाई तहा सुचिन्नं तवसंजमंच ॥ ५ ॥ काम भोगे असज्ज माणा माणुस्सएसुजेयाविदिव्या । मोख्खाभिकखी अभिजाय सढा तायं उवागम्म इमं उदाहु ॥६॥ सासद इमं विहारं बहु अंतरायं नय दीह माउ । तम्हा गिर्हतिं नरई लभामो आमंतया मोचरिस्सामोमोणं ॥ ७ ॥ अह तायगो तथ्यमुणीतेसिं तवरसवाघाय करं वयासी । इमं वयं वेय विदो वयंति जहान होइ असुयाण लोगो ॥ ८ ॥ अहिज्ज वेए परिविस्स विप्पे पुत्ते परिठप्प हिंसि जाया । भोच्चाण भोगे सह इथ्थियाहिं आरणगा होह मुणी सध्या ॥ ९॥
पोताना पट्कर्मने विषे जे सावधान छे एवा भृगु पुरोहितना बन्ने प्रिय पुत्रोने जातिस्मरण उपज्युं, ( पोताना पूर्व भवनुं भान (थ) अने पोते पाछला भवमां जे जप तप कीधा हता ते सर्वनुं तेमने स्मरण थयुं. [५] मनुष्य अने देवताना कामभोगथी विरक्त थयेला मोक्षना अभिलाषी, तत्वने विषे रुचीवाळा, एवा बन्ने कुमारो पोताना पिता पासे आवीने कहेवा लाग्या. [६]. “मनुष्यनी अवस्था अशाश्वत अने अनित्य' छे, तेमां अंतराय घणा अने आयुष्य डंकुं छे, तेथी हे तात! गृह सुखथी अपने संतोष थतो नथी, माटे दिक्षा ग्रहण करवाने वास्ते अमे आपनी आज्ञा मागवा आव्या छीए. [७]. तेओना चारित्र - भाव (तप- वृत्ति) मां विघ्न नांखवाने ( अंतराय करवाने) मांटे तेमनो पिता (भृगु पुरोहित) हवे पछी थनारा मुनिओने ( पोताना पुत्रोने ) कहेवा लाग्यो, “हे पुत्रो ! वेदने जाणारा पंडितो एम कहे छे के 'अपुत्रने परलोकनी प्राप्ति थती नथी. [८]. “ पुत्रो ! वेदनुं अध्ययन कर्या पछी, ब्राह्मणोने भोजनी तृप्त कर्या पछी, तमारा पुत्रो उपर घरनो भार मूक्या पछी, अने तमारी स्त्रीओ संगाथे भोग भोगच्या पछी तमे अरण्यमां जइने खुशीथी प्रशस्त मुनिओ थजो." [९].
?. Lot of man is transitory and precarious.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org