________________
उ. अ.
१३.
९१
सच्च सोयप्पगडा कम्माम पुरा कडा । ते अज्ज परिभुंज्जामो किं न्नु चित्ते विसे तहा || ९ || सव्वं सुचिन्नं सफलं नराणं कडा कम्माण नमोख्ख अथि । अध्येहिं कामेहिय उत्तमेहिं आया ममं पुन्नफलो वए ॥ १० ॥ जाणाहि संभूय महाणुभागं महिडियं पुण्ण फलो वत्रेयं । चित्तंपि जाणाहि तहेव रायं इट्ठी जुई तस्सवियप्पभूया ॥११॥ महथ्थ रूवावयणप्पभूया गाहाणु गीयाणरसंघमझे । जंभिख्खुणो सीलगुणो ववेया इहजयंतेसमणोमिजाओ ॥१२॥ उच्चोद महुकबं पत्रेइया आ वसहायरम्मा । इमंहिं चित्तधणंप्पभूयं पसाहि पंचालगुणो ववेयं ॥ १३ ॥
ए सांभळीने ब्रह्मदत्त बोल्यो, 'हे साधु! हे भाइ ! पूर्व जन्ममां में सत्य अने आत्मशुद्धिकारक सुकर्मों कय हतां; ते [ जप तप शुभ कर्मनां फळ [ सुख ] आजे हुं भोगं छं. हे चित्र ! तारां शुभ कर्मोनां फळ कथां [ गुम थइ ] गया ? [९], ए सांभळीने मुनि बोल्या, “हे राजन! सौ कोइने पोतानां पुण्य कर्मनुं फळ मळे छे. करेलां कर्मनां फळथी कोइ जीव छूटी शकतो नथी. अर्थ-द्रव्ये अने कामे करीने मारा आत्माने पोताना पुण्यनुं फळ मळी चूक्युं छे. [१०]. “हे सम्भूत! तने तारां पुण्यनुं फळ म्हारी अने महान भाग्य रुपे मधुं छे; चित्रनी (मारी) बाबतमां पण तेमज थयुं छे एम समज. महान रिद्धि अने श्रुति (कन्ति) चित्रने पण हती.[११]. “ जन समुदायमां गवाती महा अर्थ अने अल्प अक्षरवाळी गाथा सांभळीने शील गुणे करीने युक्त एवा साधु पुरुषों जिन प्रवचनने (धर्म) विषे उद्यम करे छे. अने ए गाथा सांभळीने हुं पण श्रमण (साधु) थयो हूं "[१२] ए सांभळीने ब्रह्मदत्त बोल्यो, 'उच्च, उदय, मधु, कर्क अने ब्रह्म नामे पांच महारम्य अने मनोहर अवास मारे छे. हे चित्र ! चित्र विचित्र धनथी भरेला अने पांचाळ देशनी लक्ष्मीथी भरपुर ए घरनो तूं अंगिकार कर. (१३).
१. कड्डाण कस्माण न मोख अस्थि - करेलां कर्म भोगव्यां विना छुटकोज नथी. There is no escape from the effect of one's actions. आ सिद्धांत स्मरणमां राखी वर्तनार मनुष्य कदी पण पापमां प्रवृत थतो नयी.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
