________________
श्रीहरिलजसूरिकृतान्यष्टकानि । ज्यारे असंलव अयो, त्यारे ते असंकल्पित पिंड शुधने, एम जे पेहेलां कडं ते व्यर्थ बे; वली तेवा असंकल्पित पिंड माटे बीजु दूषण कहे जे. न चैवं सजवस्थानां, जिदा ग्राह्या गृहेषु यत् ॥ खपरार्थं तु ते यत्नं, कुर्वते नान्यथा क्वचित् ॥३॥
अर्थ- वली एवीज रीते सद्गृहस्थोने (पैसादारोने) घेरथी ( मुनिए ) निदा ग्रहण करवी नहीं; केमके, ते पोताने माटे तथा परने माटे (निलुकादिकोने माटे ) पण यत्न करे बे, बीजी कोइ रीते, कोइ पण वखते (यत्न) करता नथी. ___टीकानो लावार्थ- केवल " असंकहिपत" पिंडना असंजवश्रीज तेनो अंगीकार नहीं करवो तेटलुंज नहीं; पण पैसादारोने घेरेथी ( मुनिए ) निदा पण लेवी घटे नहीं; एवो वाक्यार्थ जे; केमके, तेवा पैसादार गृहस्थो पोताने अने परने माटे पण रसोई निपजावे के केमके ते जोफक्त पोताने माटे लोजन तैयार करावे, तो पोताना गृहस्थपणाने लांउन लागे. कडं ने के, देव, पितृ, अतिथि, तथा चाकर आदिकनु पोषण कर्याबाद जोजन करवू एवो गृहस्थनो धर्म ने. अने मुनि पण अतिथिमा आवी जाय डे केमके, ते जोजन वखते निदा माटे आवे बे.
हजु पण वादीज आचार्यना मतमा शंका करतो थको कहे . संकल्पनं विशेषेण, यत्रासौ पुष्ट इत्यपि ॥ परिहारो न सम्यक् स्या, द्यावदर्थिकवादिनः॥४॥
अर्थ-जेमां विशेषे करीने संकल्प होय, ते इष्ट पिंड कहेवाय, अने तेश्री “ यावदर्थिक पिंडना" वादिनो परिहार सारी रीते अश् शकतो नश्री.
टीकानो लावार्थ-" मारे आ अमुक साधु प्रते देवू " एवी रीतनो विशेषे करीने असाधारण प्रकारनो जेमां संकटप होय, ते
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
