________________
१२
श्रीहरि प्रसूरिकृतान्यष्टकानि ।
अर्थ- स्पष्ट बे.
अथवा विशेषणाथी गुरुकुलमां वसतां श्रकां, बहुसाधुपपाथी जरा नेषणीय ( न कटुपे एवा ) जोजन आदिकना ग्रहण करवाथी उत्पन्न थता दोषना प्रगट श्रवाथी, जे गुरुनी अपेक्षा राखतो नथी, तेवा साधुने जुदो पाड्यो; वली सद्गुरुना उपदेशनी अपेक्षा नहीं राखनारा शास्त्रने निंदे बे. वली " व्यवस्थित " शब्दें करीने जे मुनि कोइ वखते गुरुनी श्राज्ञामां रहतो होय, अनेको वखते तेथी उलटो वर्ततो होय, तेने पण जुदो पाड्यो.
हवे हीं वादी शंका करे के, जिनकल्पिठे, तथा प्रतिमाकस्पर्ट आदिक, के जेट गनुथी निकली गएला बे, एवा गुरुनी आज्ञा विनाना मुनिर्जने ते “ सर्वसंपत्करी निक्षापणं” शी ते घट शके ? तेने माटे हवे कहे बे के, ते कटपज गुरुनी आज्ञारूप बे.
"
एवा तथा सर्वदा पृथ्वी काय आदिकनी हिंसाने तजनारा एवा यतिने ते " सर्वसंपत्करी ” नामनी पेहेली निदा उचित बे. या विशेषणाथी पृथ्वीकाय आदिकनी दया नहीं पालनार यतिने जुदो पाड्यो; केमके तेना ध्यानादिक योगनुं पण निष्फलपणुं बेः केमके, सिद्धांतमां पण कां बे के, “जोके सम्यग्दृष्टिवालो होय, पण जो अविरति होय, तो तेने तप महागुणवालो
तो नथी." वली अहीं "सदा" शब्द ग्रहण करवाथी, करेली एवी सामायिक तथा पौषधपणाथी कोइ वखते रंजविनानो, एवो जे देशयति, तेने जुदो पाड्यो; केमके तेवा देशय तिने आगमां कि तरीके गएयो नथी.
वादी शंका करे के, गीयारमी प्रतिमाने प्राप्त थलो एवो जे श्रमणोपासक ( जैनगृहस्थ ) तेने तेनां नारं जिपणामाटे ते प्रतिमाना समयनी अवधि होवाथी, तेने
पहेली जिक्षा तो
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
