________________
श्रीहरिजप्रसूरिकृतान्यष्टकानि ।
पूया काय हो, पडिकुट्ठो साउ किंतु जिणपूया ॥ सम्मत्त सुद्धिउत्ति, भावणियाउ निरवज्जा ॥ १ ॥ अर्थ- पूजामां जोके, काय जीवोनी जिंसा तथा कुट्टन था - य े, तो पण जिनपूजा सम्यक्त्वशुद्धिनां हेतुरूप होवाथी, निरवद्य जाव
५४
ने पूजा माटे जे स्नान करवुं, ते पूजानुं एक अंग होवाथी शोजनिक बे; केम के, जे जे क्रिया जावशुद्धिनां निमित्तवाली बे, ते ते शोजनिकज बे.
अहीं वादी शंका करे के, ते वात तो सिद्ध बे; तो तेने माटे कहे बे के, जेम सुख श्रादिकनुं ज्ञान अनुभवाय बे, तेम जे जेम अनुभवाय, तेम ते अंगीकार कर, अने तेवी रीते जावशुद्धिनां निमित्तपणाथी " प्रव्वस्तान " अनुजवाय बे, माटे ते व्यस्नान " जावशुदिना निमित्तरूप बे.
“
वहीं वादी शंका करे के, ते प्रव्यस्नानमां ज्यारे कईकं पण दोषपणुं बे, त्यारे तेनुं शोजवापणुं शीरीते कड़ेवाय ? तेने माटे कहे ने के, जे कार्य बीजा उत्तम गुणोने उत्पन्न करवामां हेतुरूप बे, ते कदाच दोषवालुं होय तो पण ते शोजनिक बे; केम के, कुवानुं खोदवुं जो के, श्रम ने कादव श्रादिकना दोवालुं बे, तो पण ते तृषाना नाश आदिक उत्तम गुणोना हेतुरूप बे. तेवीज रीते उत्तम सम्यग्दर्शननी शुद्धि श्रादिक गुणोना हेतुरूप " प्रव्यस्नान" पण बे.
वहीं वादी शंका करे के,
एवीरीते जावशुद्धिना निमित्तरूप "प्रव्यस्नान” ज्यारे शोज निक बे, त्यारे ते मलीनारंजीज करे, एम शामाटे कां ? निर्मलारंजी ने पण ते तेवीज रीते शोजनिक होवु जोइएं, माटे ते स्नान ते पण शामाटे न करे ? तेने माटे हवे वादीने कड़े बे के,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org