________________
३४
श्रीहरिजप्रसूरिकृतान्यष्टकानि । जह देवाणं संगीय, यायिकजंमि उज्जमो॥ जइणो कंदप्पाइ, करणं असजवयणाभिहाणंच ॥१॥
अर्थ-साधुनो देवो प्रते गायन आदिक कार्योमां जे उद्यम श्रवो, ते कामविकार आदिकने करनारो, तथा असत्य वचनने उत्पन्न करनारो .
हवे तापशुछ शास्त्रनुं स्वरूप नीचे प्रमाणे जाणवू. "आत्मा परिणामी, अने ते विचित्र कर्मोथी बंधाएलो ने, तथा ते कर्मोना वियोगथी ते मुक्तरूप थाय , अने हिंसा तथा अहिंसादिक तेऊनां (कर्मोनां) हेतुरूप ने" इत्यादि नाव जेमां सारी रीते देखाडेलो, ते शास्त्रने "तापशुध" शास्त्र जाणवू.
एवी रीते आत्मादिक वस्तु प्रगट श्रये ते उपर कहेलु विधि प्रतिषेधादिक संघलु उत्पन्न थाय , पण बीजी रीते श्रतुं नथी; अने तेथी उलटी रीते वस्तुऊनां स्वरूपने प्रगट करनाहं शास्त्र, तापपरीक्षामां अशुद्ध गणाय बे.
माटे एवी रीते उपर कदेला गुणोवाटुं शास्त्र जेणे कहेढुंचे, ते “महादेव" कहेवाय . ___ हवे अहीं वादी शंका करे के, जे वीतराग बे, तेनुं स्तुति आदिकथी तो आराधन थर शके नहीं, केम के तेथी तो सरागपणानो प्रसंग आवे; तेम निंदादिकधी पण तेनुं आराधन अश् शके नहीं, केम के तेथी स्तवनादिकनुं फोकटपणुं थाय; तेम उपेक्षाथी आराधन करवामां पण तेज दोष आवे ने.
हवे ते वादीने उत्तर आपे ने के, यस्य चाराधनोपायः, सदाझान्यास एव हि ॥ यथाशक्तिविधानेन, नियमात्स फलप्रदः ॥५॥
अर्थ-वली जे आ माहादेवनां आराधननो उपाय, हमेशा तेनी आझानो अन्यास करवो तेज ने अने ते आज्ञानो अ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
