________________
२०३ श्रीहरिजजसूरिकृतान्यष्टकानि।
अर्थ- ज्यांसुधी ते तीर्थकरने, ते तीर्थकृत् नामकर्म, रहे , त्यांसुधी ते ते जगतना गुरु एवा नगवान् धर्मदेशनामां प्रवर्ते ? केम के, ते कर्मनो तेवो स्वनाव . टीकानो लावार्थ - ( उपरना श्लोकना अर्थने मलतोज .)
जगजुरुना कारणरूप एवा तेमना वचन, स्वरूप प्रगट करता थका हवे कहे .
वचनं चैकमप्यस्य, हितां जिन्नार्थगोचरां ॥ नूयसामपिसत्वानां, प्रतिपत्तिं करोत्यलम् ॥४॥
अर्थ- ते जगजुरुनु एक पण वचन, घणां प्राणीउनी पण, हितकारी, अने जुदा जुदा अर्थवाली, एवी प्रतिपत्तिने अतिशयें करीने करे जे.
टीकानो लावार्थ- (उपरना श्लोकना अर्थने मलतोज बे.) हवे ते वात केम संजवे? तेने माटे कहे जे.
अचिंत्यपुण्यसंजार, सामर्थ्यादेतदीदृशम् ॥ तथाचोत्कृष्टपुण्यानां, नास्त्यसाध्यं जगत्रये॥५॥
अर्थ- अचिंत्यपुण्यना संजारना समर्थनपणाथी तीर्थकरमहाराजनुं तेवा अतिशयवालुं वचन , केमके, जेनां पुण्यो उत्कृष्ट होय , तेउने आ त्रणे जगतमां कई पण असाध्य होतुं नथी. - अहीं कोई शंका करे के, प्रनुनुं वचन ज्यारे प्राणीउना जिनार्थोने पण जणावी आपेचे, त्यारे अन्नव्यो प्रते पण तेनी असर केम थती नश्री? तेने माटे हवे तेने कहे बे.
अजव्येषु चनूतार्था, यदसौ नोपपद्यते ॥ तत्तेषामेवदोर्गुण्य, ज्ञेयंजगवतो नतु ॥६॥
अर्थ- अन्नव्योन विषे ते देशना जीवादिक तत्वोने जणावनारी जे नथी थती, तेमां ते अजव्योमुंज उर्गुणपणुं ; पण तेमां जगवाननो कं पण वांक नथी.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org