________________
शोडशाष्टक.
हवे ते वादीने तेने माटे कहे . हिंस्यकर्म विपाकेऽपि, निमित्तत्व नियोगतः ॥ हिंसकस्य नवेदेषा, दुष्टाष्टानुबंधतः ॥ ३ ॥ अर्थ - हिंस्यकर्मना विपाकमां पण, निमित्तपणाना नियोगथी हिंसकने, दुष्टाष्टा अनुबंधथी, ते हिंसा संजवे बे.
टी कानोजावार्थ - हिंस्यकर्मना विपाकनी नाव कल्पनामां तो एक बाजु रह्युं, पण हिंस्यकर्मना विपाकरूपमां पण निमित्तपगाना अवश्य जावथी हिंसकने हिंसा लागे बे; जो के, प्रधान हेतुना जावें करीने कर्मना उदयथी मरनारनी हिंसा थाय बे, तो पण तेमां ते हिंसकने निमित्तनावथी जोडावापणुं होवाथी, तेने ते थाय छे, एम कहेवाय बे; पण एम नहीं कहे के, मरनारना कर्म थीज मारनारने हिंसा करवी पडी, माटे तेमां मानारने दोष नथी. केमके, कोइनी प्रेरणाथी हिंसा करवाथी लोकमां पण दोष कहेवाय बे.
वहीं वादी शंका करे के, जो निमित्तावथी पण हिंसा मानशो, तो वैद्योने पण तेवी हिंसानो प्रसंग आवशे; तेने माटे नेक बेके, तारुं हेवुं खरं बे, पण ते हिंसा तेजने दोषवाली नथी, केमके, हिंसामां तो दुष्ट आशयपणुं रहेलं बे; माटे कुष्ट आशयपणाथी हिंसा थाय बे, पण शुभ आशयपणाथी हिंसा
ती थी; थी करीने तें जे हिंसकने वैयावच करनारनी पेठे, कर्मनी निर्जरा कही हती, ते तारा पनुं खंडन थयुं; केमके, हिंसक वैयाव करनारनी पेठे शुभ आशयवालो नथी.
एव ते परिणामी आत्मामां हिंसानो संजव देखाडीने, हवे हिंसान संजय कहे बे.
ततः समुपदेशादेः, क्लिष्टकर्म वियोगतः ॥ शुभभावानुबंधेन, हंतास्या विरतिर्भवेत् ॥ ४ ॥
Jain Educationa International
१४ए
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
