________________
१३२ श्रीहरिप्रसूरिकृतान्यष्टकानि ।
टीकानो लावार्थ- जेश्री प्रमाण आदिकना लक्षणनो विचार प्रयोजन आदिकथी रहित , तेथी धर्मसाधनना स्वरूपवाली यथोक्त वस्तुनुं विवेचन करवू; कोणे ते विवेचन करवू ? तो के, स्वदर्शनना पक्षपातविनाना, अने उपलदाणथी परदर्शनपर घेषविनाना एवा धर्मना अर्थि माणसोए आदरपूर्वक विवेचन करवं. विनाना एवा धमना आमा केमके, धर्मार्थना साधनजूत एवा विषयना विचारथी वांछित अर्थनी प्राप्ति थाय . एवी रीते तेरमा अष्टकनुं विवरण संपूर्ण श्रयु.
चतुर्दशमाष्टकं प्रारभ्यते. नपरना अष्टकमां कया दर्शनमां तेनाज शास्त्रनी नीतियें करीने, अहिंसादिक जोडी शकाय ? अने कया दर्शनमा नथी जोडी शकातां? एवो विचार करवानुं तो कयु. हवे तेज तेवीज रीते विचारता थका कहे .
तत्रात्मा नित्य एवेति, येषामेकांतदर्शनम् ॥ हिंसादयः कथं तेषां, युज्यंते मुख्यवृत्तितः ॥१॥
अर्थ-त्यां आत्मा नित्यज बे, एवी रीते जेठनो एकांत मत , तेजने मुख्यवृत्तिथी हिंसादिक शीरीते घटी शके ?
टीकानो नावार्थ-जे हमेशां अपर अपर पर्यायप्रते गमन करे, ते "आत्मा” कहेवाय; एवोजे आत्मा,तेधर्मसाधनरूप एवा विषयना विचारमा " नित्यज" बे, अर्थात् अस्खलित, उत्पन्न न थप शके एवो, तथा स्थिररूपवालो जे; अने कोइ पण रीते अनित्य नथी; एवो जे नैयायिक, वैशेषिक, तथा सांख्य आदिकनो अनेकांत वस्तुमां पण एकांत मत , तेने हिंसा, असत्य, अहिंसा, कापणुं, जोगववापणुं, तथा जन्मादिक पण शी रीते घटी शके? अर्थात् कोइ पण रीते घटी शके नहीं.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org