________________
११६
श्री हरिमसूरिकृतान्यष्टकानि ।
बाधा पहोंचे बे. वली ते तप पोताना आत्माने अनर्थना कारणरूप बे. ते शामाटे ? के, ते प्रायें करीने खराब ध्यानने उत्पन्न करनारो बे; केम के, जोजन यादिना श्राव हुन 'उत्पन थाय छे; कां वे के,
आहारवर्जिते देहे, धातुक्षोभः प्रजायते ॥ तत्र चाधिकसत्वोऽपि, चित्तभ्रंशं समश्नुते ॥ १ ॥ हाररहित शरीरमां धातुनो कोन थाय बे, छाने वाधिक बलवाननं चित्त पण डामाडोल थाय बे. अहीं " प्रायें करीने " कहेवाथी महावीर प्रभु आदिकना तप वास्तेनुं दूषण दूर कर्यु.
माटे ते तप पंडितोए तजवो, एम वादीनुं कहेवुं श्रयुं. हवे तेने माटे आचार्य उत्तर आपे बे.
मनइंडिययोगाना, महानिवोदिता जिनैः ॥
यतोऽत्र तत्कथं त्वस्य, युक्ता स्याद्दुःखरूपता ॥ ५ ॥
- तपने विषे जिनेश्वर प्रभुर्जए मन, इंडियाने योगनी हानि कहेली बैं; अने तेथी ते तपने दुःखरूपपणुं शी ते घटी शके ?
टीकानो नावार्थ - वादीए जे कह्युं के, कर्मोदयना स्वरूपपणाश्री दुःखरूप एवो तप युक्तियुक्त नथी, पण ते तपने " दुःखात्मक " एवं विशेषणज सिद्ध थइ शकतुं नथी; ते हवे देखाडे बे. मन, इंद्रिय, ने संयमना व्यापाररूप जे योगो, तेनी या तपमां हानि जिनेश्वर प्रभुए कहेली बे; कह्युं बे के,
सोहु तवो कायव्वा, जेण मणो मंगुलं न चिंते ॥ जेण न इंदियहाणी, जेणय जोगा न हायंति ॥ १ ॥ अर्थ- जेथी मन दुर्ध्यान न चिंतवे, छाने जेथी इंद्रियोनी हानि
wwww
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
