________________
भाषान्तर सहित.
देवरावी मोकल्युं के लग्न कर्या पढी तमारी पुत्रीने ब्रह्मदत्त कुमारनी साथे मोकलशो नहीं. कदापि मोकल्या विना चाले तेम न होय तो पुत्रीनो स्वांग पढेरावी कोईक दासीने मोकलज्यो. जुले चूके तमारी पुत्रीने मोकलशो नहीं. कणयर राजाए मंत्रिनुं कहे मान्य करी तेमज करवा निश्चय कर्यो. वली वरधनु प्रधाने पोताना पुत्र धनुने कयुं के, राणीए लाखनुं घर बनवरावी राजकुमारने प्रथम पाणीग्रहण करीने तेमां सुवानुं सुचवन कर्यु बे, एमां मने तो राणीनो पूरेपूरो प्रपंच मालम पडे बे. माटे तेनाथी सावध रहेवानी श्रति श्रावश्यकता बे. तुं ब्रह्मदत्तनो संग न मुकीश, रात्र अने दहाडो तेनी पासेनो पासे रहेजे. परणीने यावे अने घरमा सुई रहे त्यारे त्यां पण तुं तेनी पासेज रहेजे. कदापि ते तने तहारे घेर जवानुं कहे, तो तुं क हेजे जे, स्वामी! हुं तो तमारो सेवक बुं, श्रहो निश श्रापनी हजूरमां रहे ए ज महारो धर्म बे, विगेरे समयने अनुसरतुं कही तुं तेनी पासेनो पासे रहेजे, पण तुं एनुं पासुं न मुकीश. त्यापी प्रधाने दीर्घराजा पासे श्रावी, तीर्थयात्रा जवानी आज्ञा मागी. राजाए विचार्य जे, ए बाहार जशे तो कांईक उपाधि करशे माटे तेने जवानी ना पामी अने कह्युं के, तमे अहीं रहने दान पुन्य करो. प्रधान गंगाने तटे दानशाला मंमावी त्यां मुकाम करी रह्यो. त्यांथी लाक्षागृह सुधी गुप्तपणे प्रधाने सुरंग खोदावी ने पोताना पुत्र धनुने जपाव्यं के, ब्रह्मदत्त ए घरमा सुवा जाय ते वखते में तने सूचना करी बे ते प्रमाणे तारे एनी पासे रहे धने त्यां यागल जो कांई प्रतिकुल उपसर्ग याय तो अमुक जगोए ब्रह्मदत्त पासे लात मरावजे एटले सुरंगनु मुख मालम पडशे, त्यांथी तमो बन्ने नीकली ने दानशाला पासे यावी त्यां तैयार राखेला अश्वो पर स्वार थई
८
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
