________________
नाषान्तर सहित.
३३३ तेवीरीते ) परीक्षा करी जोई. एटले जेम कहुं हतुं तेमज वात मली. ते मांही एटले पान खाईने धुंकी जोतां ते उपर बेसतां तुरत माखी मुई. एवं कारण देखीने चक्रवर्तिए तत्काल खट खमनी प्रजुता ठकुराई मुकीने दीक्षा लीधी. ते केनी परे ? तो केजेम अही कंचुकी तजी जाय तेम चक्रवर्ति राज्य रुकि तजीने नीकट्या. बत्रीस हजार राजा तथा सुनंदा स्त्री रत्नादिके घणा विलाप कर्या पण चक्रि साधुए सामु सर पण न जोयु. पली
के मासे सघला पाला वव्या. ते मुनि महाराजने सातसें वर्ष सुधी म्होटा म्होटा रोग उपन्या. ते वखत देवता तेमनी परिदा करवाने कारणे वैद्य थईने साधु समीपे श्राव्या. तेमने जोई साधुए पुज्युं जे- हे देवाणुपीया ! तमे कोण बो ? ते. मणे कडं जे- महाराज! अमो वैद्य बुं. अने अमे अमारा मन थकी जाणुं हुं जे, तमारा शरीरमा रोग अत्यंत उत्पन्न थयो . ते माटे तमे कहो तो वैयुं करीये. साधु बोल्या जे, कर्मरोग टालवानी सामर्थाई होय तो उपचार करो. देवता बोल्या जे, ते तो सामर्थाई अमारामां नथी, पनी साधुए पोताना चारित्रे करी पोतानी टचली आंगलीए थुक चोपड़ी तेने देखामी. ते जोतां सादात् कुंदन सरखी साव सुवर्णमय मालम पड़ी. साधुए कह्यु जे- एटली सामर्थाई अमारामां बे, पण बाह्य थकी कांई आत्माना रोग नथी मटता, ए कीधाथी झुं थाय ? ते सांजलीने देवता साधुने वांदी देवलोके गया. साधु चारित्र पाली न्याल थया. या अशूचि काया उपर सनत् चक्रवर्त्तिनो दृष्टांत कह्यो. तेवी रीते जे कोई कायानी माया तजशे तेनुं कार्य सिक थशे. १
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org