________________
नाषान्तर सदित.
३०० ॥ अथ दमागुण वडे मेतार्य मुनीए
मोद मेलव्यानो प्रबंध ॥ पहेला जवने विषे बे गोवालीया गायो चरावतां कामतले बेग हता. एवा अवसरने विषे त्यां थईने साधु जता हता. तेमने तमकाने लीधे घणी धख लागी हती. गोवालीयाए साधुने गायन दुध पाई तृषामटाडी. साधुए धर्मदेशना प्रकाशी. गोवालीयाउँने धर्म रुच्यो, तेथी तेमणे ( बन्ने जणे ) दीक्षा लीधी. ते बे जण चारित्र पालता थका विचरे बे. तेमांथी एक गोवालीया साधुए पुगंगा करीजे, साधुपणामां हाथ पग धोवाय तो सारा.एवं चिंतव्युं. पण नाह्या धोया नही, तेम खमाव्युं पण नही. हवे ते बे गोवालीया साधुए एवो संकेत कर्यो के, आपण बे देवतानी गति पाम्या पली त्यांथी जे पहेलो चवे तेने देवगतिमा रहेला देवताए प्रतिबोध पमाडवो. ते बे साधु श्रायु क्षय थये कालधर्म पामीने देवता थया. त्यां सुख विलास जोगवतां थकां स्थिति पूर्ण थये एक गोवालिया साधुनो जीव के जेणे चारित्रनी उगंबा चिंतवी हती ते चवीने राजगृह नगरने विषे मेहरने घरे मेती चंडालणीनी कुखे पुत्रपणे उपन्यो. तेनी पमोशमा एक व्यवहारीयो रहेतो हतो. तेनी स्त्रीने मृतवंगा दोष होवाथी ते मुश्रां ( मरीगयेलां ) बालकने जणती हती. ते स्त्रीने अने मेती चंडालणीने बहेनपणां हता. एकदा ते बे जणी माहोमांहे ( गर्नसंबंधी) वात करती हती. ते वखते व्यवहारीयानी स्त्रीए नीसासो नाख्यो. ते जोई चंडालणी बोली जे, हे बहेन ! आशुं ? व्यवहारणीए जणाव्यु जे, महारे तो नारनूत , कांई एमज (फोकट ) नारे मरु बुं. ते सांजली चंडालणीए कडं जे, चिंता शी करे ! महारो पुत्र तुं लेजे. तहारो मुटु बालक ढुं राखीश. महारे पुत्र घणा ने. हुं काईने नहीं कहूं. पण नाम
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
