________________
शएन
सूक्तमुक्तावली कामवर्ग श्रावेली गर्भवती स्त्रीए नव मसवाडे पुत्र जएयो. तेनुं “ मनक " नाम स्थाप्यु. लोको कहेवा लाग्या जे आज ए बालकनो बाप घरे होय तो घणो उबव करे. अनुक्रमे ते पुत्र म्होटो थयो. तेणे पोतानी माने पुबवाथी तेणीए तेना बाप संबंधी सर्व बीना कही. ते सांजलीने मानी श्राज्ञा मागी जे नगरें सिय्यंजव सूरी हता त्यां ते तेमनेज थंडीले जतां पगे लाग्यो. आचार्ये आगम उपयोगे (झाने करी) उलख्यो. पुज्युं जे तुं कोण ? तेणे पोतानी वात जणावी. श्राचार्ये कर्वा जे - तुं कोईने बतावे (कहे ) नही तो कहीये. मनके कडं जे, हुं नही कहूं. श्राचार्य बोल्या जे, तुं पुत्र अने हुँ पिता, बन्ने मल्या. पठी तेने उपाश्रये तेडी गया. श्रागम उपयोगे तेनुं थोडं आयुष्य जाणीने सूरी महाराजे विचायु जे एटला (थोमा) वखतमा एनाथी बधुं जणाय नही. माटे एने उकरवा सारु सवारमा करवा मांडी सांजे दश वैकालिक सूत्र दश अध्ययननुं रची पूरु कयु. मनक ते महीने पूरं नएया. श्राजवू पूरु थवाथी काल कर्यो. श्रा. वके अग्निसंस्कार कर्यो. पडी उपाश्रये श्राव्या. श्लोक कहेतां गुरु सूरी महाराजनीअांखे आंसुश्राव्यां. संघे पुज्यु-हे खामी! तुम सरखा चौद पूर्वधारीने आ मोह शो ? गुरु बोल्या जे-हे महानुनाव ! अमारे पुत्रने संबंधे करी एह साये स्नेह हतो. साधुउए ते सांजल्यु, तेथी कहेवा लाग्या जे- स्वामी, जो अमे पहेला जाण्युं होत तो एमनी पासे मल मात्रा परउवा देवामत नही. गुरु बोल्या जे- ए साधुनुं वैयावच्च विनय न करत तो एनो अर्थ केम सरत! जू एवा महापुरुषने पण पुत्रनो मोह सांजों, तो बीजा बद्मस्थ जीवने सांजरे तेमां तो शुं श्राश्चर्य ! माटे मोहने तजवो. ए मोह तजेज सुख थाय. पितानो प्यार पुत्र उपर केवो होय , ए श्रा प्रबंधथी जाणी लेवं. २०
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
