________________
नाषान्तर सदित. नंदीखेण नामे पुत्र हतो तेने उत्तम कुलवंतनी पांचसें पुत्रीयो परणावी हती. तेनी साथे विषय सुख जोगवे . देवतानी परे विलास करे . एवामां मगध देशनी राजधानी राजगृही नगरीना उद्यानने विषे गुणशील नामा चैत्य जे त्यां श्रीमहावीर प्रज्जु पधार्या. त्यां जुवनपति १, व्यंतर २, ज्योतषी ३, अने वै. मानीक ४, ए चार नीकायना देवताये समोवसरण नीपजाव्युं. ते जूंथी अढी गाउ ऊंचुं अने तेना उपर चढवाने चारे दि. शाये हाथ हाथने बेटे वीस वीस हजार पगथीयां बनाव्या. ते समोवसरणमां पूर्व दिशे सिंहासनना उपर “ नमो तीथस्स" कहीने श्री वीर नगवान विराजे , अने बीजीत्रण दिशाये प्र. जुजीना स्वरूप सरखं प्रतिबिंब करीने व्यंतर देवता स्थापन करे बे. एम तादृश चिह्र मुखे करी श्री प्रजुजी देशना प्रकाशे
. ए चारे दान, शीयल, तप अने लावनारूप मुक्तिमार्गना चारे दरवाजा वखाएया . वनपालके श्री वीर प्रनु समोसर्यानी वधामणी श्रेणीक राजाने दीधी. हर्षवंत थई राजाये वधामणीमां तेने घणुंज धन आप्यु. प्रजुनुं आगमन सांजली राजाना उठ क्रोम रोमकूप उना थयां. हर्षोत्कर्षे करी प्रीतिदान थापीने नंदीखेण पुत्र तथा अनयकुमार प्रधान प्रमुखने संघाते लेई श्रेणीक राजा प्रजुने वांदवा गया. बेटेथी समोवसरण देखतां राजाये खड्ग १, बत्र २, चामर ३, उपानह ४, अने मुकुट ५, ए पांच राज्यचिन्ह अलगां मुक्यां. पठी समोवसरणमां श्रावी प्रजुजीने त्रण प्रदक्षणा देई वांदी, एक हजारने आठ काव्ये स्तवी उचित स्थानके बेग. सर्व परखदा पण बेठी. श्रीवीर प्रजुजीए धर्मदेशना प्रकाशी. ते नंदीखेणने परगमी. पडी प्रजुने वांदी घेर श्रावीने मातपितादिक तथा स्त्रीयोनी थाज्ञा लेईनंदीखेण श्रीवीर नगवान पासे चारित्र लेवाश्राव्या. आवखते
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
