________________
भाषान्तर सहित.
ՅԱՍ स्थानके बेसी प्रजुने पुब्धुं जे स्वामी ! महारी स्त्रीयो सती बे के असती बे ? वीरजगवाने जणाव्युं जे - हे श्रेणिक ! ए चेमाराजानी साते पुत्रीयो महासती सीलवंती बे. ते सांजलतां तरतज प्रजुने वंदना करी जयकुमारने पेलो हुकम रद करवा माटे उतावला नगरमध्ये याव्या. अजयकुमार हुकम बजावीने श्रावतां तेमने सामा मल्या. राजाये कथं के, “ पेलुं करशो मां. " जयकुमार कहे जे - हे राजाजी ! तमारी ज्ञानो लोपी केम थाऊं ! एवं सांजली राजा क्रोधवंत थई रीस चढावी बोल्या जे - " अंतेर प्रजालीने मुख देखामतां लाजतोए नथी ? माटे हुं कहुं हुं, ' जा ' तहारं मों लईने. राजाये यातुं वचन कयुं त्यारे अजयकुमारने पूर्वलुं वचन याद श्राव्युं; तेथी तेमणे महा श्रानंदीत यई राजाने प्रणाम करी कयुं जे हे तातजी ! एटलीज वाट जोतो हतो, जे क्यारे पिताजी आज्ञा थापे. ते वाट जोतां जोतां आज तमारी आज्ञा मली. आज महारो मनोर्थ फल्यो. एम कही ने पिताने प्रणाम करी श्राज्ञा पामी जतां जतां जणाव्यं जे, अमारी माताउने कल्याण बे. कुशल बे. ए वातनो धोखो न गणशो. ते सांजली राजाये श्रजयकुमारने रहेवा माटे घणुंए कयुं; पण पाखरेला सिंहने वकार्यो होय ते जेम काव्यो न रहे तेम ते रह्या नही. पी श्री वीरप्रभु पासे जईने अजयकुमारे चारित्र ग्रहण करी आत्मसाधन कर्यु. अंत समये शुभ परिणामना योगथी पांचमा अनुत्तर विमाने उपन्या. त्यांची चवीने माहाविदेहे मोक्षपद पामशे. प्रधानपदने योग्य एवा पुरुष जाणवा. ३१ ॥ अथ कलाविषे ॥
चतुर कर कलानो संग्रदो सौख्यकारी, इण गुण जिए लाधी शैण संपत्ति सारी ॥ त्रिपुर विजय कर्त्ता जे कलाने प्रसंगे, दिमकर मनरंगे से धरयो उत्तमांगे ॥ ३२
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
