________________
जाषान्तर सदित.
२३१
वने सलाह संपथी रहेतां हृतां मंमीके पोताना घरमा एक कुवो बनाव्यो हतो. ते ज्यारे चोरी करीने माणसनी पासे माल उपaral लावतो त्यारे तेनी बढेन ते श्रवनार पुरुषने पग धोवाने बाहाने कुवा उपर लइ ज तेमां ढोली पाडती हती. पढी ते कुयामांथी नीकली न शके एवं तेणे करी मुक्युं हतुं. मंडीक हमेशां राजदरवारनी पोले पगे पाटो बांधीने तुनवाने काजे बेसतो. ते लोकोनां वस्त्र तुनी यापवाने लेतो, अने तुनीने तेने घेर श्रापवा जतो. त्यां तेने घेर दृष्टचर्या जोइ घ्यावी लाग मले ते घरमाथी चोरी करतो हतो. एम करतां करतां घणो वखत वही गयो . श्राखुं नगर तेणे लुटी लीधुं लोकोए तेमज कोटवाला दिए घणी तपास करी पण ते पकमायो नही. बेवट सर्व पुरजन गा थइने ए नगरना राजा मूलदेव पासे फरिश्रादे गया. फरियाद सांजलीने राजाए चोरने पकडवा माटे बीडं फेरव्यं. ते कोइए न लीधुं त्यारे राजाए पोते बीडुं बब्युं. निरंतर चोरने पकडवा माटे राजा संका पकतां सर्व स्थले फरवा लाग्यो. नवा नवा वेष बदलीने राजा रात्रि दीवस चोरनी शोध करतो हतो. एक वखत सामान्य वेष धरी रात्रे तापसने श्रमे वी खड्ग संतामीने राजा सुतो हतो. त्यां मजुरने माटे मंडीक चोर श्राव्यो. तेथे सामान्य वेषे सुतेला राजाने जगाड्यो. मजुरी परवीने चोरी लावेलो माल तेनी पासे उपडावी तेने लेइ पोताना पाताल घरमां श्राव्यो. माल तेनी पासेथी लेइने मंडी के पोतानी बढेनने बोलावी कयुंके, तमे एना पग धुश्रो बढेन एने कुछ कांठे बेसाडी पग धोवा लागी पगनां तलांए हाथ फरसतां ते तेने घणा सुकमाल जलाया. तेना मनमां श्राव्युं जे, या महारो ना हमेश मजुर लावे वे तेना पगमां ने श्रा पुरुषना पगमां तो घणो फेर जाय बे. माटे एने मारवो नही. एवं राजानी पुन्याइये
1
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
