________________
२०६
सार ए लेवानो वे के, श्वास कर्यो तेथी प्राण काले पण न करवो.
सूक्तमुक्तावली अर्थवर्ग
घूथडे पोताना दुश्मन कागमानो वि खोया. माटे खलनो विश्वास कदापि
॥ अथ मैत्री विषे ॥ मालिनी छंद ॥ करि कनक सरीसी साधु मैत्री सदाई, घसिकसि तप वेधे जास वाणी सवाई ॥ प्रदव करदि मैत्री चंश्मा सिंधु जेही, घट घट वध वाधे सारखा वे सनेही ॥ २० ॥
"
जावार्थ:- सदाय सोना सरखी साधु ( उत्तम जला पुरुष ) नी मित्राई करवी. केमके सोनाने कसोटी उपर घसे बे त्यारे तेनी कीमत थाय बे घने ज्यारे एने अग्निमां नाखे बे त्यारे तेनी सवाई कीमत थाय बे, अर्थात् जेम जेम सोनाने ताप देवामां आवे छे तेम तेम तेनी कींमत वधती जाय वे ए पोतानो ( निज ) गुण पालटतो नथी, तेम खरो मित्र होय ते णीनी वखते यावीने उजो रहे, एनेज खरो मित्र जाणवो. पण पीतल सरखो जे मित्र होय ते कशाये कामनो नही, जे काम पड्ये मों संताडे ते पीतल समान मित्र जाणवो. जेम शुद्ध - शुद्धपणानं सोनानुं ने पीतलं पारखं अग्निकरी पे बे, तेम परीक्षा करीने सोना समान मित्र करवो. वली कयुं बे केः- “ सजन तब लग जातीयें, जब लग पड्यो न काम; हेम हुतासन परखियें, पीतल निकसे श्याम ॥ १ ॥ ते माटे मित्राई ते उत्तम साधुजननी जली. साधुनी मित्राईथी सुखज थाय, पण दुःख न थाय. वली कधुं बे- ॥ यक्तं ॥ साधु मले सुख उपजे, जल मले मल जाय; साहमाने पावन करे, पोते पावन थाय.
"
""
घट घट वध बाधे सारखा वे सनेही ए चरणने बदले बीजी प्रतमां " घटी घटी बुधी वाधे जास द्योति सुद्योती ".
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
